ارتباط با ابزارهای روز دنیا و استفاده از آن ها در بخش های مختلف بخصوص آموزشی و فرهنگی که حالا بحث ما است یک ضرورت است و رسیدن به این ضرورت برای ما و متولیان فرهنگی بسیار اهمیت دارد. عدم بکار گیری این ظرفیت در بخش های مختلف به معنای پشت کردن به روش های فرهنگی نوین و امروزی است ، در عصر زندگی دیجیتال و فناوری که زندگی همه جوامع بشری متاثر و حتی متولد از آن شده عدم استفاده ازصنعت دیجیتال و فناوری ،ساختارهای سخت افزاری و نرم افزاری فرهنگی کشور و اقدامات آن ها در مقوله فرهنگ را بی فایده کرده است. وقتی از فرهنگ سازی دانش و مهارت های دیجیتالی میان جامعه کودک و نوجوان صحبت می کنیم منظور بکارگیری دانش برای خدمات هوشمند و برطرف سازی نیازهای کشور با آن است،این فرهنگ سازی منجر به ایجاد چرخه ای دانش بنیان در نسل های بعدی کشور می شود و تربیت یافتگان همین فرهنگ نخبگانی خود به بازتولید مهارت اعم از مهارت‌های کاربردی و خدماتی و دیجیتالی و تولید علم و تربیت نیرو خواهند پرداخت و اینگونه یک جامعه نخبه پرور و دانش محور تبدیل می شود. ابوقاسم