همه سعی و تلاش ما این است که به این مساله تذکر دهیم که دوستان انقلابی در مواجهه با سوژه های مختلف اجتماعی و سیاسی اسیر نگاه تک بعدی و تک ساحتی به چالش ها نشوند و از روش هایی که تا به الآن آورده ای برای انقلاب اسلامی نداشته صرف نظر کنند. یعنی باید یک حقیقت گرای آزاد اندیشی باشد که می خواهد پذیرای همه نگاه ها و دیگاه ها باشد وبا این روش، منطق گفت وگو و آزاد اندیشی مکتب خود را به منصه ظهور در بیاورد. خروج نیروهای انقلابی از نگاه تک بعدی منجر به تقویت رویکرد متفکرانه در مسائل دینی و فرادینی، شکل گیری فرهنگ گفت وگو و صحبت و درآخر دفاع آگاهانه و اندیشمندانه از باورهای خود می شود یعنی انتخابی از جنس تبیین و تبلیغی که انبیای الهی برای آن مبعوث شدند و در راه آن جان خود را فدا کردند. پیامبر اکرم علی رغم اینکه از قدرت سیاسی خوبی برخوردار بود اما هرگز برای تبیین حقیقت طغیان نکردند یعنی برای حل و فصل مشکل امت از روش قهریه و سوء استفاده از موقعیت حکومت خود استفاده نبردند بلکه مخاطب محیط پیرامون خود را با بهترین لطائف اخلاقی و استدلال های منطقی و گفت وگو با واقعیت آشنا می کردند. می توانست از زور استفاده کند اما نکرد و باتوجه به اینکه پیامبر از قدرت الهی بی نظیری برخوردار بود و می توانست بسیاری از معادلات را به نفع اسلام و نه منافع شخصی تغییر دهد اما نکرد، چرا نکرد؟ این همان جنبه تربیتی است که خیلی اهمیت دارد،پیامبر در حال ارائه الگوی مناسبی برای این مساله است که قرار نیست همه چالش ها با یک روش درست شود. این معیار و میزان خوبی است که تک تک ما بیاندیشیم که در چه سطح از این بینش نبوی هستیم؟ اگر کسی به شما دشنام دهد صبر می کنی یا سریعا از موقعیت سواستفاده می کنی و با بچه های پایگاه با زورگویی به اقناع سازی این جوان مشغول می شوی؟ ابوقاسم