اَعوذُ بِاللهِ مِنَ الشَّيطانِ الرَّجيم بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ ♦️ روزه و گناهان زبانی (غیبت و تهمت و...) 🔻اسلام كه نمى‏‌خواهد مردم بى‏‌جهت دهانشان را ببندند و گرسنگی و تشنگی بکشند، بلكه با روزه گرفتن قرار است كه انسانها اصلاح شوند. 🔻چرا در روايات ما آمده است كه بسيارى از روزه داران هستند كه حظ و بهره آنها از روزه جز گرسنگى چيزى نيست؟ 🔻بستن دهان از غذاى حلال براى اين است كه انسان در آن سى روز تمرين كند كه زبان خود را از گفتار حرام ببندد، غيبت نكند، دروغ نگويد، فحش ندهد. 🔸اين از همان امور معنوى و باطنى و ملكوتى است. 🔻چرا به ما گفته‌‏اند يک دروغ كه انسان بگويد تعفنى از دهان او بلند مى‏‌شود كه تا هفت آسمان‏، فرشتگان را اذیت مى‏‌كند؟ آن‏وقت مى‏‌گويند چرا انسان وقتى در جهنم است، اين‏قدر جهنم عفونت دارد؟! 🔻عفونت جهنم همين عفونت‌هايى است كه ما خودمان در دنيا ايجاد كرده‏ ايم، همين دروغ‌هايى است كه خودمان مى‏‌گوييم. دشنام دادن و «همْز» و «لمْز» كردن‏ هم همين‏طور است: «وَيْلٌ لِّكُلِّ هُمَزَةٍ لُّمَزَةٍ» (همزه/۱) ﻭﺍی ﺑﺮ ﻫﺮ ﻋﻴﺐﺟﻮی ﻃﻌﻨﻪ ﺯﻥ 🔻 تهمت زدن سرور همه اينهاست، چون تهمت زدن هم [رذيلت‏] دروغ گفتن را دارد و هم [رذيلت‏] غيبت كردن را. چون آدمى كه غيبت مى‏‌كند، راست مى‏‌گويد و بدگويى مى‏‌كند... و آدمى كه دروغ مى‏‌گويد، دروغ مى‏‌گويد ولى بدگويى كسى را نمى‏‌كند، يک دروغى مى‏‌بافد و مى‏‌گويد. 🔻اما آدمى كه تهمت مى‏‌زند، در آنِ واحد، هم دروغ مى‏ گويد و هم غيبت مى‏‌كند، يعنى دو گناه كبيره را با يكديگر انجام مى‏‌دهد. 📚 مجموعه آثار استاد شهيد مطهرى (انسان كامل)، ج‏لد ۲۳، صفحه ۱۰۸ -- با تلخیص و ویرایش جزئی