اَعوذُ بِاللهِ مِنَ الشَّيطانِ الرَّجيم
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
الّلهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ وَعَجِّلْ فَرَجَهُمْ وَالْعَنْ اَعْدائُهُمْ اَجْمَعینْ
⛔️ انسان ناسپاس
🔸درک حیوان از حیات این است که زندگی کند برای زنده بودن، اما انسان زندگی میکند برای کشف حقیقت، برای رسیدن به معرفت، حالا اگر انسانی طالب معرفت نباشد و برای رسیدن به حقیقت وجودی خود هیچ تلاشی نکند چه میشود؟ در ردیف حیوانات قرار میگیرد.
♦️ارزش انسان به زندگی مادی نیست، به خوردن و خوابیدن و شهوات و زندگی حیوانی نیست، به پوشش و لباس نیست، به ملیت و سیاه و سفید بودن نیست، آن چیزی که به ما ارزش میدهد عقل و انتخاب و هدایت حق است «قُلْ بِفَضْلِ اللَّهِ وَ بِرَحْمَتِهِ فَبِذلِكَ فَلْيَفْرَحُوا» (یونس/۵۸) انتخاب رهبر الهی از طرف خداوند فضل و رحمت است و هم او میفرماید: با فضل و رحمت خدا شاد شوید. یعنی وجود رهبر الهی در جامعه باعث خوشحالی است...
🔶 انسان جاهل نیاز به معلم دارد. جامعه مشرک نیاز به توحید دارد.
تمام هستی برای انسان آفریده شده، خداوند هستی را مسخر انسان کرده «اللَّهُ الَّذِي خَلَقَ السَّماواتِ وَ الْأَرْض» آسمانها و زمین را آفرید «وَ أَنْزَلَ مِنَ السَّماءِ ماءً» نزول باران «فَأَخْرَجَ بِهِ مِنَ الثَّمَراتِ» میوههای درختان «وَ سَخَّرَ لَكُمُ الْفُلْكَ» کشتی در دریا «وَ سَخَّرَ لَكُمُ الْأَنْهارَ» (ابراهیم/۳۲) جاری کردن نهرها «وَ سَخَّرَ لَكُمُ الشَّمْسَ وَ الْقَمَرَ» (ابراهیم/۳۳) رام کردن خورشید و ماه «وَ سَخَّرَ لَكُمُ اللَّيْلَ وَ النَّهارَ» رام کردن شب و روز، همه هستی مسخر انسان.
⭕️ و در آخر خداوند میفرماید «وَآتَاكُم مِّن كُلِّ مَا سَأَلْتُمُوهُ وَإِن تَعُدُّوا نِعْمَتَ اللَّهِ لَا تُحْصُوهَا إِنَّ الْإِنسَانَ لَظَلُومٌ كَفَّارٌ» (ابراهیم/۳۴) ﻭ ﺍﺯ ﻫﺮ ﭼﻴﺰی ﻛﻪ ﺍﺯ ﺍﻭ ﺧﻮﺍﺳﺘﻴﺪ ، ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﻋﻄﺎ ﻛﺮﺩ. ﻭ ﺍﮔﺮ ﻧﻌﻤﺖ ﻫﺎی ﺧﺪﺍ ﺭﺍ ﺷﻤﺎﺭﻩ ﻛﻨﻴﺪ، ﻫﺮﮔﺰ ﻧﻤﻰﺗﻮﺍﻧﻴﺪ ﺁﻧﻬﺎ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺷﻤﺎﺭﻩ ﺁﻭﺭﻳﺪ. ﻣﺴﻠﻤﺎً ﺍﻧﺴﺎﻥ ﺑﺴﻴﺎﺭ ﺳﺘﻤﻜﺎﺭ ﻭ ﻧﺎﺳﭙﺎﺱ ﺍﺳﺖ.
❌ خداوند در آیه ۳۴ سوره ابراهیم میفرماید ای انسان هر چه خواستی به تو دادم، آن قدر نعمت دادم که نمیتوانید شمارش کنید، اما ای انسان تو شکرگزار نیستی، ناسپاس هستی.
وَالسَّلَامُ عَلَى مَنِ اتَّبَعَ الْهُدَى
✍️ حبیبالله یوسفی