تصور كن ! اگر انسانى بودى با قدرت و توان وصف ناشدنى، ميتوانستى مرزهاى زمان و مكان را بشكنى و با گذشتگان و آيندگان همنشين ميشدى و در لحظات زيبا يك عمر توقف ميكردى،  ادراكى داشتى باور نكردنى كه هيچ حقيقتى از آن پنهان نمى ماند و از دل هر كلمه هزار كلمه بيرون ميكشيدى، پرتو چشمانت قلب كهكشان ها را مى شكافت و زيبايى را به تمامه به نظاره مى نشست، قوه ى چشائيت به گونه اى بود كه از هر مزه كردن هزار طعم لايوصف ميچشيدى، پرى چهره بودى و خوش الحان ،خستگى ناپذير و ... خلاصه بگويم يك انسان كامل به تمام آنچه گفتم اضافه كن، يك محيط لا يتناهى را كه دانستنى ها و ديدنى ها، شنيدنى هاو چشيدنى ها، همنشين ها و هزار گفتنى و ناگفتنيش در زيبايى و لطافت مرزهاى پندار و خيال را دريده باشند آرى اين يك حقيقت است كه ما از آن غافليم پس از رَحِم مادر اين دنيا رَحِم دومى است كه در آن هستيم، فقط بايد درست پرورش يابيم و تربيت شويم  مرگ تولدى دوباره است خوشا آنانكه به مرگ مشتاقترند و پيش از مرگ به استقبال آن مى روند (وَمَا هَٰذِهِ الْحَيَاةُ الدُّنْيَا إِلَّا لَهْوٌ وَلَعِبٌ ۚ وَإِنَّ الدَّارَ الْآخِرَةَ لَهِيَ الْحَيَوَانُ ۚ لَوْ كَانُوا يَعْلَمُونَ) [سوره العنكبوت 64] و این زندگی دنیا چیزی جز سرگرمی و بازیچه نیست، و بی تردید سرای آخرت همان زندگی واقعی است، اگر ميدانستند l @adventt l