قدرت بی‌روایت؛ آفت راهبردی در دیپلماسی رسانه‌ای ایران 🔸ایران با وجود دستاوردهای راهبردی، در روایت‌سازی رسانه‌ای ضعیف عمل کرده است. 🖼در یک کلام باید گفت: سیاست بدون روایت = قدرت ناتمام رویکرد ایران و آمریکا چگونه است؟ 🇺🇸 آمریکا: ◾️ساخت روایت پیش از وقوع واقعیت ◾️تحمیل چارچوب ذهنی به مخاطبان جهانی 🖼 مثالش چیست؟ ترامپ و جنگ روایی؛ او سیاست‌ورزی را با روایت آغاز می‌کند. فارغ از این‌که در میدان چه می‌گذرد، او روایت خود را می‌سازد، تکرار می‌کند و به رسانه تحمیل می‌کند. 🇮🇷 ایران: 🔹مواجهه منفعلانه پس از وقایع 🔹‌عدم طراحی چارچوب‌های رسانه‌ای مؤثر 🔹مثالش چیست؟ ایران در پروندۀ مذاکرات فعلی عمان با پیش‌شرط‌های مشخص، تعریف چارچوب‌های دقیق و بازی‌سازی هوشمندانه، دست بالا را دارد و حتی طرف مقابل شروط ایران را پذیرفته اما عدم طراحی روایی، باعث شده فقط تصویرسازی‌های طرف مقابل برجسته شود. خطر روشِ ایران چیست؟ 🔸سکوت روایی ایران = فرصت برای روایت‌سازی دیگران 🔸واقعیت‌های ایران بدون روایت مناسب به «حقیقت ناشنیده» تبدیل می‌شوند. 🖼 پس باید چه کرد؟ 🔹تبدیل رسانه از «بلندگو» به «ساختار حکمرانی» 🔹آموزش مدیران در اصول روایت‌سازی و جنگ شناختی 🔹استفاده از قالب‌های چندرسانه‌ای و زبان اقناعی 🖼 نتیجه‌گیری: در دنیای امروز، روایت‌ها واقعیت می‌سازند. عقب‌نشینی از میدان تصویر برابر است با واگذاری حقیقت. @afsaran_javan_ir