📌📌پس از آتش‌بس، ایران برای جنگ طولانی با اسرائیل آماده می‌شود محمد اسلامی وابراهیم المرعشی ۳ژوئیه ۲۰۲۵ میدل ایست آی ایران در راستای رویکرد دیرینه صبر استراتژیک خود، عقب‌نشینی نمی‌کند، بلکه برای یک رویارویی طولانی مدت، تجدید قوا و تجدید قوا می‌کند ایران، پس از پایان جنگ اخیر با اسرائیل، بار دیگر به استراتژی دیرینه خود، یعنی «صبر استراتژیک»، تکیه کرده است. این دکترین که از دوران جنگ ایران و عراق ریشه می‌گیرد، بر خویشتن‌داری حساب‌شده، جذب ضربات، و پاسخ‌های تدریجی و سنجیده مبتنی است. تهران در هر دو جنگ، چه در دهه ۱۹۸۰ و چه امروز، خود را قربانی «جنگ تحمیلی» معرفی کرده و ایالات متحده را به نقش‌آفرینی در شعله‌ور کردن جنگ‌ها متهم می‌کند. پس از جنگ با عراق، ایران با صبر و انتظار، در نهایت دید که ایالات متحده صدام حسین را سرنگون کرد. اکنون نیز همین منطق، مبنای رفتار تهران قرار گرفته است: ایجاد مکث تاکتیکی برای بازسازی، تقویت توان دفاعی و حمله، و آماده‌سازی فضا برای نفوذ دیپلماتیک و منطقه‌ای. حملات اسرائیل و آمریکا، انبارهای موشکی و زیرساخت‌های پرتاب ایران را هدف قرار داد و بسیاری از فرماندهان ارشد سپاه پاسداران، از جمله سرلشکر محمد باقری، حسین سلامی و امیرعلی حاجی‌زاده، به همراه چند دانشمند هسته‌ای ترور شدند. با وجود این، ایران توانست چندین حمله موشکی به اسرائیل انجام دهد و سامانه دفاعی آن را دچار اختلال کند . تهران به‌سرعت در حال برنامه‌ریزی برای تقویت نیروی هوایی و پدافند چندلایه خود است. در رأس این اقدامات، خرید احتمالی جنگنده‌های Su-35 و سامانه‌های دفاع هوایی S-400 از روسیه و همچنین بررسی خرید جنگنده‌های J-10 و J-20 از چین قرار دارد. نکته کلیدی دیگر، نبود سیستم‌های هشدار و کنترل هوابرد (آواکس) بود که باعث شد حملات هوایی دشمن کارایی بالاتری داشته باشند. ایران اکنون به دنبال تهیه آواکس برای تکمیل چتر دفاعی و افزایش قابلیت فرماندهی و هماهنگی هوایی است. در کنار تقویت نظامی، ایران بازسازی زرادخانه موشکی، به‌ویژه تکمیل موشک‌های مافوق صوت جدید مانند «فتاح» و «خیبرشکن» را در اولویت قرار داده است. این موشک‌ها به‌عنوان ابزار اصلی بازدارندگی و پاسخ سریع در هر بحران آتی محسوب می‌شوند. از منظر سیاسی و حقوقی، تهران تصمیم گرفته تا پیش از رسیدگی شکایت به دیوان بین‌المللی دادگستری، به مذاکرات هسته‌ای بازنگردد. ایران قصد دارد اسرائیل و ایالات متحده را به آغاز یک جنگ اعلام‌نشده و نقض حاکمیت خود متهم کند. این اقدام بخشی از استراتژی گسترده‌تر ایران برای فشار دیپلماتیک و کسب مشروعیت بین‌المللی است. یک متغیر پنهان اما حیاتی در این منازعه، مسئله ذخایر اورانیوم ایران است. پیش از حملات، تهران بخشی از اورانیوم غنی‌شده خود را از تأسیسات فردو و نطنز به مکان‌های مخفی منتقل کرد. به دلیل عدم گزارش تشعشعات، احتمال می‌رود این ذخایر از حملات در امان مانده باشند. این ذخایر، اکنون به‌عنوان اهرمی مهم در اختیار ایران قرار دارند و می‌توانند در مذاکرات یا حتی بازدارندگی مستقیم مورد استفاده قرار گیرند. از سوی دیگر، ایران همکاری با آژانس بین‌المللی انرژی اتمی به ریاست رافائل گروسی را به حالت تعلیق درآورده و دلیل آن را «نظارت مغرضانه و فشار سیاسی» عنوان کرده است. این تصمیم، تهران را از نظارت‌های بین‌المللی دور کرده و دست ایران را برای فعالیت‌های پنهانی بازتر کرده است. همه این تحولات، نشان از پایبندی ایران به یک راهبرد کلان دارد: ضربه را تحمل کن، به‌موقع تلافی کن و از زمان به‌عنوان سرمایه راهبردی برای کسب قدرت استفاده کن. صبر استراتژیک در این معنا، انفعال نیست بلکه نوعی جنگ روانی و سیاسی است. ایران، همواره خود را به‌عنوان نیرویی معرفی کرده که با مقاومت و زمان، قدرت رقبای منطقه‌ای و جهانی را فرسوده می‌کند. از نظر تهران، چنین استراتژی‌ای در نهایت می‌تواند شرایط را به نفع ایران تغییر دهد، همان‌طور که در جنگ با عراق و در تحولات بعدی منطقه دیده شد. در سطح منطقه‌ای، ایران تلاش خواهد کرد تا اتحادهای نظامی و سیاسی خود را با گروه‌های نیابتی و متحدان محلی گسترش دهد، عزم ایالات متحده و اسرائیل را در عرصه میدانی و سیاسی بیازماید و از هرگونه مکث یا درگیری، فرصت بسازد. در مجموع، آتش‌بس فعلی نه پایانی بر مناقشه، بلکه آغاز مرحله‌ای تازه از بازسازی، آماده‌سازی و تحکیم موقعیت ایران در منطقه و جهان است. 🇮🇷 @afsaran_javan_ir