📌دولت ترامپ و بازی خطرناک؛ راه‌حل‌های تهاجمی برای چالش‌های جهانی ترامپ ممکن است برخی سیاست‌های بلندمدت را برای تقویت قدرت آمریکا دنبال کند، از جمله بازسازی صنایع دفاعی و افزایش بودجه نظامی. با این حال، مشکل اینجاست که گرایش‌های انزواگرایانه و حمایت‌گرایانه او می‌تواند به تضعیف اتحاد‌های آمریکا منجر شود. در عوض، دولت ترامپ به احتمال زیاد به سراغ راه‌حل‌های غیرمتعارف و گاه شوکه‌کننده خواهد رفت. مشاوران تندروتر او ممکن است پیشنهاد دهند که از منابع محدود موجود به‌صورت بسیار تهاجمی‌تر استفاده شود: آیا آمریکا باید تهدید‌های هسته‌ای بیشتری مطرح کند، مشابه اقدام دوایت آیزنهاور در دهه ۱۹۵۰؟ یا حملات پیشگیرانه نظیر اقدام علیه ایران، را مدنظر قرار دهد؟ یا شاید متحدانی مانند کره جنوبی را تشویق کند که به ساخت تسلیحات هسته‌ای بپردازند؟ برخی دیگر از مشاوران ممکن است پیشنهاد دهند که آمریکا با کاهش بخشی از تعهدات خود، از جمله فشار برای دستیابی به صلح در اوکراین، تعداد چالش‌های پیش رویش را کم کند. ترامپ حتی ممکن است تلاش کند حکومت‌های خودکامه را از یکدیگر جدا کند، مشابه راهبردی که آمریکا در گذشته برای ایجاد شکاف میان شوروی و چین به‌کار گرفت. جدا کردن ولادیمیر پوتین از شی جین‌پینگ می‌تواند به چشم ترامپ «معامله نهایی» تلقی شود. در جهانی خطرناک‌تر، تمایل ترامپ به ایجاد اختلال و توانایی او در ترساندن دیگران، در مواردی ممکن است کارآمد باشد. اما سیاست‌های او که بر بازی با لبه خطر استوار است، با ناپایداری و آسیب‌پذیری در برابر فریب‌کاری رقبا همراه خواهد بود و در نهایت برخلاف هدف اصلی‌اش برای تحقق «صلح از طریق قدرت» عمل خواهد کرد. احیای بلندمدت قدرت آمریکا مستلزم سرمایه‌گذاری‌های گسترده و تقویت اتحاد‌های بین‌المللی است، اما ترامپ احتمالاً نه توانایی انجام چنین کاری را خواهد داشت و نه تمایل به آن. شکاف بازدارندگی همچنان در حال گسترش است، و در سال ۲۰۲۵، جهان به این درک خواهد رسید که حتی ترامپ نیز شخصیتی به‌اندازه کافی بزرگ برای پر کردن این شکاف نیست. . 🇮🇷 اخبار جبهه مقاومت @afsaranemam @afsaranemam 🌍 آیدی پذیرش تبلیغات @f_aaha 👈 رسانه باشید.