🔶🔶کدام دانشگاه، کدام استاد، کدام دانشجو؟🔷🔷 - 2 ✍حسن رشوند ۳- اما چیزی که در طول این سال‌ها از آن غفلت شده، جایگاه استادی است. باید اعتراف کرد در میان ده‌ها هزار استادی که تاکنون در کشور تربیت شده و برای ارتقای علمی کشور و رشد اخلاقی جامعه از هیچ کوششی فروگذار نکرده‌اند، کم نیستند کسانی که عمل و رفتار آنها سنخیتی با جایگاهی که سکان آن را در اختیار دارند، ندارد. استادی که از همان ترم اول ذهن دانشجو را مشوش می‌کند و به‌ جای امید دادن و تشویق و ترغیب دانشجو به تحصیل و خدمت در کشور، مکرر به گوش او می‌خواند شما دراین کشور به جایی نمی‌رسید و کاری کنید که در پایان دوره کارشناسی از فلان دانشگاه مطرح جهان دعوتنامه دریافت کرده و تحصیل و زندگی خود را در خارج از این کشور تعریف کنید، کجا می ‌تواند هم ‌تراز استادی باشد که دیروز پابه‌پای دانشجوی شهید خود در کارگاه طراحی تجهیزات و تسلیحات جنگ خدمت می‌کرد و امروز خود را وقف دانشجوی پرانگیزه برای برآورده کردن نیازهای صنعتی کشور کرده ‌است. ۴-دانشگاه صرفا یک محیط با امکانات ساختمانی و تجهیزات است که به فراخور بزرگی و کوچکی خود از امکانات کم یا زیادی برخوردار است، اما آنچه به این محیط تشخص و شأنیت می‌بخشد، استاد و دانشجو است. این تراز استادی و دانشجو است که دانشگاه تربیت مدرس را مدرس، شریف را شریف و دانشگاه تهران، امیرکبیر و... را زبانزد خاص و عام می‌کند. اگر قرار باشد چنین محیط ‌هایی آلوده به برخی کج‌ رفتاری‌ها و کج‌ فهمی‌ها باشد و تراوش آن به ‌جای علم و تزکیه نفس، تولید ادبیات سخیف باشد بی ‌آنکه خواسته باشیم حتما این نام‌ها به فراموشی سپرده خواهد شد.