👈ترجمه صفحه◄ ٣٧١ ►🌹سورة الشعراء🌹 و برای من در آیندگان نامی نیک و ستایشی والا مرتبه قرار ده، (۸۴) و مرا از وارثان بهشت پرنعمت گردان، (۸۵) و پدرم را بیامرز که او از گمراهان است، (۸۶) و روزی که [مردگان] برانگیخته می شوند، رسوایم مکن؛ (۸۷) روزی که هیچ مال و اولادی سود نمی دهد، (۸۸) مگر کسی که دلی سالم [از رذایل وخبایث] به پیشگاه خدا بیاورد، (۸۹) و آن روز بهشت را برای پرهیزکاران نزدیک آورند، (۹۰) و آتش برافروخته را برای گمراهان آشکار کنند، (۹۱) و به آنان گویند: آنچه را می پرستیدید، کجایند؟ (۹۲) [معبودانی را] به جای خدا؟! آیا شما را [برای رهایی از آتش] یاری می دهند؟ یا از خود می توانند دفع عذاب کنند؟ (۹۳) پس آن بت ها و گمراهان [که آنها را می پرستیدند] به رو در آتش افروخته افکنده می شوند، (۹۴) با همه سپاهیان ابلیس، (۹۵) در حالی که در آن [آتش افروخته] با هم ستیز و نزاع می کنند [و به بتان] می گویند: (۹۶) به خدا سوگند که ما در گمراهی آشکاری بودیم،(۹۷) که شما را با پروردگار جهانیان برابر و مساوی قرار می دادیم، (۹۸) و ما را جز مجرمان [خائن] گمراه نکردند، (۹۹) در نتیجه برای ما نه شفیعانی است، (۱۰۰) و نه یک دوست نزدیک و صمیمی، (۱۰۱) پس ای کاش برای ما بازگشتی [به دنیا] بود تا از مؤمنان می شدیم. (۱۰۲) بی تردید در این سرگذشت، عبرتی بزرگ وجود دارد، و [قوم ابراهیم] بیشترشان مؤمن نبودند، (۱۰۳) و یقیناً پروردگارت همان توانای شکست ناپذیر و مهربان است. (۱۰۴) قوم نوح پیامبران را تکذیب کردند، (۱۰۵) هنگامی که برادرشان نوح به آنان گفت: آیا [از سرانجام شرک و طغیان که خشم و عذاب خداست] نمی پرهیزید؟ (۱۰۶) بی تردید من برای شما فرستاده ای امینم، (۱۰۷) بنابراین از خدا پروا کنید و از من فرمان ببرید، (۱۰۸) و من از شما بر ابلاغ رسالتم هیچ پاداشی نمی خواهم، پاداش من فقط بر عهده پروردگار جهانیان است، (۱۰۹) بنابراین از خدا پروا کنید و از من فرمان ببرید. (۱۱۰) گفتند: آیا ما به تو ایمان بیاوریم در حالی که فرومایگان از تو پیروی کرده اند