نور خواری در کلام #حضرت_مولانا مولانا در کتاب مثنوی معنوی درباره نورخواری و نور خواران می گوید، انسان اگر دهان جسمانی خود را ببندد، دهان باطنی اش باز می گردد و آماده ی خوردن لقمه های راز می شود. به اعتقاد مولانا خورش اصلی انسان نور خداست و هیچ چیز به غیر از خدا نمی تواند موجب پرورش روح انسان شود. مولانا توصیه می کند که انسان باید کم کم از این غذاهای جسمانی چشم بپوشد تا لیاقت و ظرفیت غذای اصلی را کسب نماید و باور دارد که اگر انسان فقط یک بار از مأکول نور بخورد، دیگر خاک بر سر نان و تنور خواهد ریخت. تا غذای اصل را قابل شوی لقمه های نور را آکل شوی (دفتر چهارم-1957) چون خوری یکبار از ماکول نور خاک ریزی بر سر نان و تنور(دفتر چهارم-1959) انسان هایی هستن که نیازی به خوردن غذای نفسانی دیگر ندارند فقط نور خواری انجام میدهند. و شکم روح خود را سیر میکنن.... @ahadiis