سروده ای در رثای پدری که کارگر معدن بود یکی از سروده هایی که در برنامه «سرزمین شعر» خوانده شد و بسیار مورد پسند قرار گرفت، سروده‌ای از موسی عصمتی، شاعر نابینای سرخسی، بود. او این سروده را در رثای پدرش که یک کارگر معدن بود، گفته است. احساس و عاطفه سراینده و نیز توانایی او در سرودن این شعر زیبا و پراحساس با وجود داشتن معلولیت، به‌شدت مورد استقبال مخاطبان قرار گرفت این سراینده که در ۱۲سالگی بر اثر بیماری مننژیت، بینایی خود را از دست داد، بعد از چند سال ترک تحصیل، در مدارس نابینایان تحصیلات خود را پی گرفت و در آموزشگاه نابینایان شهید محبی تهران و امید نابینایان درس خواند و با قبولی در رشته زبان و ادبیات فارسی دانشگاه بیرجند تحصیلات خود را تا کارشناسی ارشد ادامه داد و هم‌اکنون دبیر ادبیات دانش‌آموزان دبیرستان نابینایان شهر مشهد است. از کتاب‌های این سراینده می‌توان به «بی‌چشمداشت» اشاره کرد. ⚜️ @Ahkaam ⚜️