هدایت شده از الحان و نغمات قرآنی
❇️جلسه چهاردهم❇️ 👈عوامل موثر در نیکویی و تحسین صوت ۱- تربیت صوت: شاید در نگاه اول به نظر می رسد تربیت صوت همان تمرین و ممارست است و بنابراین جدا نمودن این دو از یکدیگر چندان منطقی نیست لیکن با توضیحاتی که در دنباله بحث خواهد آمد معلوم می شود که منظور ما از تربیت صوت چیزی متفاوت از تمرین و ممارست می باشد. برای این بحث دو نکته قابل ذکر است: الف) اصل و جوهره صوت زیباست که خاصیت نغمه پذیری ذاتی دارد و به گوش آدمی خوشایند و مطبوع می باشد. اگر کسی جوهره ذاتی در صدایش نداشته باشد تمرین و ممارست هیچگونه نقش تربیتی ندارد مثل باغبانی که با وجود همه امکانات در زمین شوره زار گل بکارد. قطعاً او نمیتواند به مقصود خود برسد. ب) ویژگی های صوت از قبیل ارتفاع شدت طنین و تحریر است که خود این ویژگی ها نیز تفکیک پذیرند زیرا برخی از آنها به گونه ای هستند که تمرین و ممارست در تربیت آنها نقشی ندارد از جمله این ویژگی ها میتوان به طنین و تحریر اشاره کرد. تا به حال کسی نبوده که بتواند ذات و شخصیت صوت خود را تغییر داده و ماهیت آن را عوض کند هرچند بسیاری از اشخاص را می توان پیدا کرد که در تقلید اصوات توانایی و مهارت فوق‌العاده‌ای برخوردار هستند اما این موضوع امری تصنعی میباشد و به معنای تغییر در ذات و ماهیت صوت نمی باشد البته در مورد برخی دیگر از ویژگی های صوت مثل ارتفاع و قوت وضعیت تا حدودی متفاوت است یک شخص با تمرین اصولی و صحیح می‌تواند در یک محدوده مشخص به تقویت این دو ویژگی بپردازد اما ارتقای شخص در این دو ویژگی اندازه و میزان مشخصی دارد به طور مثال شخصی با داشتن صدای متوسط( از لحاظ گستره صوتی) صدایش را با تمرین اصولی به سمت درجاتی از محدوده ی اصوات بم یا زیر سوق بدهد. از آنچه که بیان شد بر می آید که تعلیم و تربیت صوت تنها در مورد اصواتی موثر است که دارای جوهره ذاتی بوده و خاصیت نغمه پذیری را داشته باشند. https://eitaa.com/alhanqurani