🔵 غزلی زیبا از مرحوم علامه طباطبایی(ره) مهرخوبان دل ودین ازهمه بی پروابرد... 🔸 مهرخوبان دل و دین از همه بی پَـــروا برد رُخ شَــطرنج نبُرد آنــچه رخ زیبـــا برد 🔸 تو مپندار که مجنون سر خود مجنون گشت از سَمَک تا به سُهایش کشش لیلی برد 🔸 من به سرچشمه خورشید نه خود بردم راه ذرٌه یی بودم و مِهــــر تو مــرا بالا برد 🔸 من خَس بی سر و پایم که به سیل افتادم او که می رفت مرا هـــم به دل دریا برد 🔸 جام صَهبا ز کجا بود مگر دست که بود که درین بزم بگردید و دل شیـــدا برد؟ 🔸 خمِ ابروی تو بود و کف مینوی تو بود که به یک جلوه زمن نام و نشان یکجا برد 🔸 خودت آموختِیَم مِهر و خودتِ سوختِیَم با برافروختــه رویی که قــرار از ما بــرد 🔸 همه یاران به سر راه تو بودیم ولی خـــم ابروت مــرا دید و زمن یغمـا برد 🔸 همه دل باخته بودیم وهراسان که غمت همه را پشت سـر انداخت مرا تنـها برد 〰️〰️〰️〰️〰️〰️〰️〰️〰️〰️〰️ https://t.me/joinchat/AAAAADx3z7fBz-CJMGpbSw ------------------------------------------------ 🆔 @ahmad_aabedi 🆔 @ahmad_abedi2