#نهج_البلاغه | یکی از نشانه‌های جهالت و حماقت 🔻 #شرح_مکتوب حکمت۳۶۳: 💠 مِنَ الْخُرْقِ الْمُعَاجَلَةُ قَبْلَ الْإِمْكَانِ وَ الْأَنَاةُ بَعْدَ الْفُرْصَةِ 🔺عجله کردن [در اقدام به کاری] قبل از ممکن بودن [آن] و درنگ [در انجام آن] پس از [رسیدن] فرصت، از [آثار و نشانه های] حماقت است. ۱- «خُرْق» (بر وزن مرغ) به معناى نادانى و كم عقلى است ۲- «أناة» به معناى صبر كردن و تأنى نمودن در انجام كارى است. ۳- جهالت و حماقت، آثار و عواقبی دارد؛ یعنی موجب برخی عملکردهای نادرست از انسان می‌شود که همین خود، نشانه و علامت یک انسان احمق و نادان است. (روانشناسی انسان جاهل) ۴- توجه به تاثیرات زمان در کارها، نتیجه دانایی و دانش است؛ توجه به اینکه هر کاری چون شرایط خاص خودش را دارد و بدون فراهم شدن آن شرایط (فرصت) یا با از بین رفتن شرایط، دیگر نمی‌توان آنرا انجام داد؛ این توجه و التزام، از دانش و آگاهی نشأت می‌گیرد. ۵- بنابراین انسان آگاه به تاثیرات زمان در کارها، هیچوقت قبل از فراهم شدن یک کار، عجله نمی‌کند و اگر فرصت کاری فراهم شد، تعلل و تاخیر نمیکند؛ مثل پرورش میوه خاصی که باید به موقع چیده شود؛ نه زود که کال و نارس باشد و نه دیر که خراب و فاسد شود. ۶- نهی از عجله، در برخی روایات، مربوط به زمانی است که فرصت آن نرسیده و اگر در جایی امر به عجله شده، در مورد کاری است که زمان آن رسیده و فوت وقت موجب از دست رفتن فرصت آن خواهد شد ۷- پس یکی از راهکارهای غنیمت شمردن فرصتها، توجه به تاثیرات زمان در انجام کارها و حصول نتایج هست 📲 @NahjAmouz | نهج آموز