🔻 مطلب 128 🔻 #درس21 ✍ #شرح_مکتوب #حکمت349: 💠 ...مَنْ كَثُرَ كَلَامُهُ كَثُرَ خَطَؤُهُ وَ مَنْ كَثُرَ خَطَؤُهُ قَلَّ حَيَاؤُهُ وَ مَنْ قَلَّ حَيَاؤُهُ قَلَّ وَرَعُهُ وَ مَنْ قَلَّ وَرَعُهُ مَاتَ قَلْبُهُ وَ مَنْ مَاتَ قَلْبُهُ دَخَلَ النَّارَ... هر کس که گفتارش زیاد شود، اشتباهش زیاد می‌شود و هر کس که اشتباهش زیاد شود، حیائش کم می‌شود و هر کس که حیائش کم شود، تقوایش کم می‌شود و هر کس که تقوایش کم شود، قلبش می‌میرد و هر کس که قلبش بمیرد، وارد آتش جهنم می‌شود ✅ این جملات بخشی از حکمت 349 نهج البلاغه است که در این فراز به عاقبت هلاکت بار پرحرفی (حرفهای ناآگاهانه و نسنجیده) تاکید شده است🔻 1- پرحرفی نشانه تسلط نداشتن عقل بر گفتار و کنترل نکردن حرفهاست و الا انسان عاقل قطعا کم حرف است؛ زیرا عاقل حرفها را قبل از گفتن، میسنجد و فقط حرفهایی که آگاهانه و مفید و لازم باشند را بیان میکند و قطعا چنین حرفهای بجا، بسیار اندک هستند. (حکمت 71 درس 16/ حکمت 40 و 41 درس 18 و 19 مراجعه کنید) 2- انسان پرحرف، گرفتار نقصان عقل است و مجالی برای اندیشیدن و سنجیدن حرفهایش ندارد؛ بنابراین، خطا و اشتباهش زیاد میشود؛ هم حرفهای ناآگاهانه مثل دروغ و شایعه و... هم حرفهای مضر و بیجا مثل فاش کردن اسرار و راز خودش و دیگران بسیار از او شنیده میشود 3- وقتی اشتباهات کسی زیاد شد، رفته رفته از خطا و اشتباهش، حیا و شرم نمیکند؛ همانطور که انسان گنهکار وقتی به گناه عادت کند، بی بند و بار میشود و از هیچ گناهی ابا نمیکند و از هیچکسی شرم و حیا ندارد. (حیاء همان حالت و ملکه ای است که انسان را از ارتکاب هر کاری که ظاهر و عاقبت زشتی دارد، منع میکند) 4- وقتی حیا کم شد، دیگر هیچ حد و حدودی را مراعات نمیکند؛ زیرا تنها مانع او در برابر گناه و نافرمانی از خدا، همان حیایی بود که با پرحرفی و خطاکاریهای مکرر از بین رفته است؛ چنین کسی روز به روز تقوا و خودمراقبتی اش کمتر و کمتر میشود (تقوا در اصل خودمراقبتی برای حفظ حدود الهی است و ورع از مراتب عالی آن یعنی احتیاط در شبهات برای نیفتادن در حرامهاست) 5- وقتی تقوا کم شد، مدام از حریم الهی تجاوز میکند و خطوط قرمز الهی را زیر پا میگذارد و سیاهی و تیرگی این نافرمانی و گناه، تمام روح و وجود او را فرامیگیرد و دل از یاد خدا و ترس و خشوع در برابر خدا خالی میشود که این همان مرگ قلب و روح انسان است؛ زیرا هیچ فایده و سودی برای دنیا و آخرت او ندارد. 6- کسی که قلبش مرده است، هیچ عمل صالحی که آبادگر دنیا و آخرت او باشد، از او سر نمیزند؛ بلکه غرق در گناه میشود که نتیجه ای جز بدبختی دنیا و غضب الهی و آتش جهنم ندارد. 7- پس در این فراز از حکمت 349 امیرمومنان علیه السلام چهار مرحله ای که به جهنم ختم میشود را بیان فرمود که مرحله اول آن پرحرفی و عدم کنترل زبان و گفتار است و این نشان میدهد که کنترل زبان و گفتار چقدر ضروری و مهم است که ما در مبحث سوم کانال نهج آموز در 9 درس با 9 حکمت به آن پرداختیم 🔻برای مطالعه و مشاهده متون و کلیپهای آموزشی و شرح این حکمت به کانال نهج آموز مراجعه کنید 🙏 #نهج_آموز باشیم... 🔴 اولین و کاملترین کانال تخصصی آموزش مجازی ترجمه و مفاهیم نهج البلاغه در #ایتا #سروش و #تلگرام 🔻 🆔 eitaa.com/nahjamouz ⚛️ sapp.ir/nahjamouz ♒️ t.me/nahjamouz ♓️ instagram.com/nahjamouz ☯️ nahjamouz.blog.ir 🚫نقل و انتشار مطالب، بدون ذکر نام و آیدی کانال نهج آموز مجاز نمیباشد⛔️