📚جناب حجت_الاسلام_گنجی نقل می‌فرمود که یکی از اولیاء خدا فرمودند: در عالم مکاشفه دیدم حضرت ولی عصر(ع) در مکانی مثل وسط دنیا ایستاده‌اند و برتمام عالم و حالات همه‌ی مردم، احاطه و تسلط کامل دارند، به همان سادگی که انسان به انگشتری که در دست دارد، احاطه کامل دارد. در آن حال معنای قطب عالم امکان برایم روشن شد، ایشان بر تمام مردم و اعمالشان نظاره داشتند و من خودم را در کنار آن حضرت دیدم که ایستاده‌ام، دست به دامان ایشان شدم و خواهش کردم که همیشه در کنارشان باشم و به هیچ عنوان از من جدا نشوند. حضرت در مقابل این تقاضای من فرمودند: «من همیشه در این مکان (مرکز فرماندهی عالم) ایستاده‌ام، این شماها هستید که با انجام هر عملی که ما از شما نمی‌پسندیم، یک قدم از ما دور می‌شوید.» بعد از فرمایش آن حضرت، من نگاهی به اطراف آن مکان کردم دیدم مردم دنیا هرکدام سرشان به کار خودشان گرم است، فردی را دیدم که پشت به حضرت، مشغول خاک بازی بود، دیگری به صورتی دیگر سرگرم کار خودش بود و همین طور یک یک افراد هر کدام به طریقی آنچنان سرگرم بودند که اصلا متوجه حضور آن حضرت در آنجا نبودند. انگار نه انگار که قطب عالم امکان آنجا هستند و به آنها نگاه می کنند!! از حالت مکاشفه به خود آمدم، یقین کردم که امام زمان(ع) از ما دور نیستند و از اعمال ما غافل نمی‌شوند، در واقع باید گفت ایشان از ما غایب نیستند بلکه ما از ایشان دوریم و در غفلت به سر می‌بریم. 📚حکایاتی از ارتباط امام زمان و حضرت عباس(ع) صص۹۳،۹۴ در《آخرین دولت》 خبرهایی هست...👇 @Akharindoulat