✳️ شعر بَبِه (پدر ) : تقدیم به روح مه جان پر (زنده‌یاد مهرعلی صداقتی) بَبِه اشون تره من خو بدیمه تِه دَسِّ ماس و شیر و دو بدیمه خریم بَنِّه لس لس جِر بمویی صدا کِمِه که جانِ پِر بمویی؟ اسا اَمرو مه دل تِسِه سروشته مه دل ته گوخسِه‌ی گو ره بدوشته زرگو، خالار و زرنار و سیاله مِره شیر نِدانه اته پیاله هوا تاریکِ شوئه سو دنیئه تِلِمِّ سر بزومه دو دنیئه نواصِّر، صواحی مار مار نکنی مره کَلِّه سحر بیدار نکنی! مه دل تِه کِشت و لای وسه تنگه نَخِس پِرِس ریکایِ وِسِّه تنگه اَیی اَمرو مه دل دانّه بهونه پرسِمبِه دارِ جا مِن ته نشونِه تِرِز دانِّه میها انگاری پرده درسِه دارتن دَوِسِه چَرده تِرزِ یال سر خاموشِ ویشه دَرِه صدا انه مه گوش همیشه ندومِّه کیئه وِه که بی قراره وِ دارِه؟ سبزوئِه؟ یا مه تِواره؟! گِمون کمه ته اویائِه ته ونگه تِمومِ دارِ چله چو ته رنگه ته ونگ وا تِرِزّه یُور نشونه سَمتِ شیرگاه، دیمِ لفور نَشونِه اونی که دَیِه عمری، روزگاری اِسا بیه مِه وسه یادگاری! ✍ کاظم صداقتی بورخانی جناب استاد صداقتی عزیز، خدا شمه جان پر و همه اموات ره بیامرزه. ⭐️ به کانال #اخبار_لفور بپیوندید 👇👇👇 @akhbarelafoor 📱 رسانه باشید ما را به دوستانتون معرفی کنید 🌱🌱🌱🌱🌱🌱🌱