عظمت امام حسین ع ✳️ مرحوم علامه محمدتقی جعفری(ره): سال‌ها پیش برای همایشی بسیار مهم که از دانشمندان سایر کشورها نیز در آن حضور داشتند، از من برای سخنرانی دعوت به عمل آمده بود. ❇️ وارد دانشگاه که شدم فردی از خدمه _یادم نیست شاید باغبان بود_ دوید و خودش را به من رسانده و گفت: ما در روستای خودمان هر ساله مجلس عزای امام حسین علیه السلام برپا می‌کنیم امسال تا کنون نتوانسته‌ایم سخنرانی پیدا کنیم؛ شما را که دیدم به دلم برات شد بیایم و از شما به عنوان منبری دعوت کنم. امکان دارد مزاحمتان بشویم؟ ⚠️ من در آن موقع یک آن با خودم گفتم: آقا جان! تویی که می‌توانی برای اندیشمندان سخن بگویی به روستایی بروی و روضه‌خوانی کنی؟! لذا محترمانه جواب رد دادم. ✅ رفتم و داخل همایش شدم، همینکه برای صحبت از من دعوت شد تا بالای سن بروم حالتی به من دست داد که نه قبل از آن و نه بعد از آن برای من سابقه نداشت. 🔷 هرچه کردم سخن خود را شروع کنم مغزم یاری نمی‌کرد حتی نمی‌توانستم صلواتی یا درخواستی این چنینی از مستمعین داشته باشم. 🔹متوجه شدم اشکال کار از کجاست. 💠 بلافاصله با خودم عهد کردم اگر این جلسه به خوبی به پایان برسد به آن فرد برای روضه خوانی جواب مثبت بدهم. 📌خدا می‌داند چنان سخنرانی من گرفت که شاید در طول عمر من بی‌نظیر بود. ⚫️ صلی الله علیک یا اباعبدالله علیه السلام ┅─═इई 🌸🌺🌸ईइ═─┅