❌از مالیات بر واتساپ در لبنان تا بنزین ۳۰۰۰تومنی در ایران❌
✍️به هوش باشیم!
ظاهرا مدل اقتصادی-سیاسی-امنیتی که در لبنان و تا حدی در عراق اجرا شد؛ اینبار در ایران پیگیری میشود.
🔻در لبنان چه گذشت؟
✍️بخش عمدهی قدرت اجرایی در دست غربگرایان بود.
✍️ بهدلیل سوءمدیریت و فساد، مشکلات معیشتی هر روز شدیدتر و انباشتهتر میشد.
✍️ همزمان، جریان انقلابی(مقاومت) در معادلات منطقه در حال غلبه بر اسرائیل بود و محبوبیتش در تمام طوایف لبنان نیز افزایش مییافت.
✍️ ادامه این روندها از سویی منجر به تضعیف محور غربی-عربی-عبری و از سوی دیگر منجر به تضعیف جریان غربگرا در لبنان میشد این ۲روند همافزا شده بودند.
✍️ از منظر غرب باید به هرطریق ممکن زمین بازی عوض میشد؛ غرب، توان درگیری منطقهای نداشت؛ پس جریان غربگرا آماده تغییر زمینبازی از داخل شد.
✍️ غربگرایان که ریاست دستگاه اجرایی را داشتند؛ ناکارآمدی اقتصادی در داخل را شدت بخشیدند.
✍️ آستانهی تحمل مردم (همه طوایف، جناحها و مناطق لبنان) کاهش مییافت کاسهی صبرشان پر میشد و بشکهی باروت منتظر یک جرقه بود.
✍️ تصمیمات جدید اقتصادی و خصوصا مالیات بر واتساپ همان جرقه بود.
✍️ تجمعات بیرهبر، با مطالبات معیشتی و مبارزه با فساد در اکثر مناطق لبنان شکل گرفت و هر روز گستردهتر میشد.
✍️ حزب "قوات اللبنانیة" به رهبری "سمیرجعجع" با سابقهی فساد، تروریسم و حمایت از اسراییل، به اسم حمایت از مردم از کابینه ائتلافی خارج شد و پروژه ربایش رهبری اعتراضات را کلیدزد.
✍️ شعارهای معترضان ازسوی قواتاللبنانیة آرامآرام جهتدهی میشد ابتدا شعار "کلن یعني کلن" را دادند به این معناکه همه سران طوایف لبنانی (ازجمله سیدحسن نصرالله) مفسد اقتصادیاند؛ شعارها سیاسی شده بود.
✍️ سیدنصرالله پیشنهاد اصلاحات اساسی را طرح کرد وحامیانش را از اردوکشی خیابانی منع کرد.
✍️ سخنرانی سیدحسن از شدت تنش خیابانی کاست؛ سیاسیون صاحبکرسی در مجلس ناکارآمد مجبور به نشست برای حل مشکلات شدند؛ محورهای اصلاحات مشخص شد که…
✍️ سعد حریری نخستوزیر موردحمایت غرب و آلسعود استعفا کرد تا هم اصلاحاتی اجرا نشود و هم کشور برای ماهها در خلأ قدرت و هرج ومرج باقی بماند.
✍️ و اینگونه لبنان از اعتراضات اجتماعی به تقابلهای سیاسی رسید وهمان معادلهی ۸مارس درمقابل ۱۴مارس و مطالبهی خلع سلاح مقاومت؛ و آنچه که اسرائیل میخواهد؛ جنگ داخلی است.
✍️ مشابه همین مدل را در عراق نیز دیدهایم؛ غرب به خیال خود روند قدرتیابی مقاومت در منطقه را به تأخیر انداخته است...
🔻حالا خودتان این مدل را مقایسه کنید با آنچه در ایران پیگیری میشود:
✍️ توسعه قدرت منطقهای ایران و نیاز محور غربی_عربی_عبری توقف این روند
✍️ محبوبیت جریان انقلابی در مبارزه با فساد و خدمات نهادها، ستادها و سازمانهای انقلابی
✍️ ناکارامدی دستگاه اجرایی و کاهش محبوبیت غربگرایان
✍️ نیاز غرب و غربگرایان به تغییر زمین بازی به هر قیمت
✍️ تلاش غربگرایان برای ایجاد و تشدید دوقطبیهای سیاسی و تخطئه خدمات جریان انقلابی (سخنرانیهای اخیر روحانی خصوصا در یزد و… و تخطئهی خدمات قوه قضائیه با مفاسد اقتصادی و..ِ.)
✍️ انباشتِ مطالبات معیشتی و بهحق مردم
✍️ ناکارآمدیهایی که انشاءالله عمدی نباشد (سیاستهای ارزی، قیمتگذاری خودرو…)
✍️ عدم مطالبهگریِ مجلس ناکارآمد از دولت
✍️جرقه سهمیهبندی بنزین که اثری جدی برمعیشت مردم دارد (شبیه به مالیات واتساپ در لبنان)
✍️ تجمعات خیابانی احتمالی و ربایش رهبری آنها از سوی… مثل دیماه۹۶
✍️ شاید خلأ قدرت!
✍️به موارد بالا توجه کنید؛
میبینید که شباهتها کم نیستند و تقریبا همان پروژهی لبنان در ایران هم درحال اجراست.
✍️اما موفق نخواهندشد. زیرا:
1️⃣درلبنان امیدبه مبارزه بافساد کم است امادر ایران این امید درحال رشد است.
2️⃣درلبنان دموکراسی طائفی است اما در ایران مردمسالاری
3️⃣ایران به راحتی دچار خلأ درقدرت و خدمترسانی نمیشود.