غافلگیری با تصمیمات ناگهانی؛ چرا؟! 🔹آقای روحانی هفته گذشته از طرح خبر داد؛ اما معلوم شده دولت می خواهد 220 میلیون بشکه نفت را با سر رسید دو یا سه ساله به مردم بفروشد. ♦️این کار، درآمد زایی 50 تا 190 هزار میلیاردی برای دولت، به قیمت بدهکارتر کردن دولت بعدی است؛ نه گشایشی برای تولید و یا معیشت مردم . چرا برخی رویکردهای دولت، این قدر خود مدارانه است؟! 🔹آیا 250 هزار میلیارد تومان بدهی و تعهد ایجاد شده برای دولت بعد کافی نیست و قرار است آقای روحانی، زمین سوخته تحویل رئیس جمهور بعدی بدهد؟ ♦️چرا آقای روحانی مانند ماجرای برجام و بنزین اصرار دارد از شیوه های غافلگیری، راه بینداز و جا بینداز، و قرار دادن دستگ های دیگر در مقابل عمل انجام شده قرار دهد؟ 🔹چرا دولت از ارائه برنامه های خود به صاحب نظران اقتصادی و مجلس و نهادهای نظارتی طفره می رود؟ آیا خسارت های برجام و بنزین برای عبرت آموزی کافی نیست؟ چرا تصمیمات ناگهانی و بدون مقدمات کارشناسی و بدون گرفتن نظرات صاحب نظران؟ این شلختگی است یا تعمد؟