به مرگ چاره نجستم که در جهان مانم به عشق زنده شدم تا که جاودان مانم چو مردم از تن و جان وارهاندم از زندان به عشق زنده شوم جاودان به جان مانم چه سال ها که خزیدم به کنج تنهایی که گنج باشم و بی‌نام و بی‌نشان مانم به امن خلوت من تاخت شهرت و نگذاشت که از رفیق زیانکار در امان مانم #شهریار #شعر @aksneveshteheitaa