توی راه عراقی‌های همراهمان مسابقه‌ای راه انداختند. برای این که ملال از تن و سر ایرانی‌ها برود. یکی‌شان که بلاگری است شروع می‌کند به پرسیدن سوالات عمومی از زندگی نورانی امام زمان علیه السلام. هر کس جواب درست بیشتری به سوالات بدهد برنده می‌شود. می‌خندند و سر به سر ایرانی‌ها می‌گذارند تا سر حال بیایند؛ ضیافت توی خون‌شان است. فکر کنم امیر برنده شد. کار به مداحی و سینه‌زنی هم رسید. عراقی و ایرانی. از نجف تا مشهد. جاهایی هم سوز و گداز و حسرت و دل‌تنگی و تمنا. عجیب است؛ بی‌هیچ تصمیم و برنامه‌ای فضا می‌شود شبیه دورهمی‌های رزمندگان دفاع مقدس. چیست این فرهنگ شهادت که خمینی کبیر احیایش کرده؟ چیست این شعاع نور صاحب الزمان علیه السلام که شمال و جنوب و شرق و غرب را گرفته و عرب و عجم و ترک و فارس و کرد را متحد می‌کند؟ و چطور چشم‌ها خود را به کوری زده اند و گوش‌ها به کری؟ ای با همه در حدیث و گوش هم کر ای با همه در حضور و چشم همه کور... https://eitaa.com/al_harkah