✨۲. ماهیت این نوع جلسات اگر چه گریه است؛ ولى غم افزا و ماتم آفرین نیست. درست است که در این نوع مراسم گریه مى کنیم، مصیبت مى خوانیم و مرثیه سرایى مى کنیم؛ منتها محصول آن، نشاط و هیجان مثبت و حرکت در مسیر اهل بیت(ع) است. همان گونه که هر خنده اى، خنده شادى نیست؛ گریه بر اهل بیت(ع) نیز گریه غم وافسردگى نیست. بنابراین اگر مى گوییم گریه از خوف و خشیت خداوند ارزشى است، از این رواست که این نوع گریه غم انگیز نیست. ✨۳. انگیزه بر پایى جلسات مصیبت و عزاى اهل بیت، احساس تعلق و دل بستگى است از این رو با شیعیان با ذکر مصایب اهل بیت(ع) علاقه خود را اظهار مى کنند و در پى آن آرامش مى یابند؛ نه آنکه ذکر مصایب اهل بیت(ع) سبب غم و اندوه آنان شود. ایشان با اقامه عزا براى اهل بیت(ع) و نسبت به افرادى که خود را مدیون آنان مى دانستند، اداى دین مى کنند. آیا اداى دین موجب راحتى جان است، یا غم افزا و حزن آفرین و گریبان گیر جان؟! این اداى دین تنها در مصیبت اهل بیت نیست؛ بلکه در شادمانى اهل بیت(ع) نیزبا بر پایى محفل جشن شادى، انجام مى گیرد و روح افزا است 19)