#درنگی_با_سیدالشهداء_در_راه_کربلا إِنّى لَمْ أَخْرُجْ أَشِرًا وَلا بَطَرًا وَلا مُفْسِدًا وَلا ظالِمًا وَإِنَّما خَرَجْتُ لِطَلَبِ الإصْلاحِ فى أُمَّةِ جَدّى، أُريدُ أَنْ آمُرَ بِالْمَعْرُوفِ وَأَنْهى عَنِ الْمُنْكَرِ وَأَسيرَ بِسيرَةِ جَدّى وَأَبى عَلِىِّ بْنِ أَبيطالِب عَلیهِ السّلام (خوارزمی، مقتل الحسین علیه‌السلام، ج1، ص 88) به تحقیق و یقیناً که من برای شرارت، سرگرمی و بیهودگی، فساد و ظلم خروج نکرده‌ام. و به درستی که خروج کردم برای مطالبه‌ی اصلاح در امت جدم؛ اراده کردم "امر به معروف و نهی از منکر" کنم و به سیره‌ی جدم و پدرم علی‌بی‌ابیطالب علیه‌السلام. بسیاری سعی دارند برای نهضت امام حسین علیه‌السلام، اهداف و مقاصدی بتراشند که اغلب موافق حال و منافع خودشان است. اما شخص ایشان در آغاز حرکت هدف‌شان را بیان داشتند. شرارت، سرگرمی و بیهودگی (مثل کشورگشایی و توسعه)، فساد و ظلم؛ علل اصلی اغلب تحرکات سیاسی و نظامی است که ایشان فرمودند من برای اینها خروج نکردم؛ و تصریح نمودند که هدف ایشان "اصلاح در امت جدشان" است. اصلاح، نقطه مقابل "افساد" است. هر کجا که فساد و تباهی آمده باشد، اصلاح لازم است. اما نکته‌ی مهم این است که فرمود: "برای اصلاح در امت جدم خروج کردم". پس معلوم می‌شود که جامعه‌ی مسلمانان فاسد شده بود. پس بیندیشیم که این چه افسادی بود که اصلاحش جز با این خروج و شهادت حاصل نمی‌شد؟ آیا مردم بی‌نماز و بدحجاب و شرابخوار شده بودند، یا بی‌ولایت؟ یا این که عنصری چون یزید لعنة‌الله، امیرالمؤمنین‌شان گردیده بود؟ 1)