#خاطرات_تربیتی | شماره 3 (ویرایش دوم) 🔸هنگام مطالعه، غیر از نوه خردسالش محمود، کسی نمی‌ توانست مزاحمش شود؛ نباید رشته افکارش به هم می‌ ریخت؛ محمود آمد و صاف رفت سراغ قفسه کتاب‌ها. 🔹آقا همین که متوجه شد، کتابش را گذاشت زمین و جواب سلامش را داد. محمود کتاب بزرگی را برداشت و وسط اتاق باز کرد، با شکم خوابید روی زمین و دستش را زیر چانه‌ اش گذاشت. کتاب را سَر و تَه گرفته بود! 🔸آقا از پشت میز صدا زد: «چه‌ کار می‌کنی؟» محمود خیلی جدی گفت: «ساکت آقا جان! درس دارم!» لبخندی بر لبان آقا نشست. محمود هم بلند شد و رفت، انگار مأموریت ایجاد همین لبخند را داشت! 🔹به بچه‌ های کوچک میدان می‌ داد، تا جایی‌ که وقتی خانه بود، بچه‌ ها حاکم خانه بودند، کسی جرئت نداشت با آن‌ها تندی کند. می‌ فرمود: «این‌ ها معصومند، قریب‌ الرجوع از ربّشان. علت جاذبه آن‌ ها، عصمت آنان است.» 🔸 هر روز به‌بچه‌ها توصیه می‌کرد «چهار قل» و «آیة الکرسی» بخوانند؛ خودش هم برای‌شان دعا می‌خواند:«َ اللَّهُمَّ اجْعَلْنِي فِي دِرْعِكَ الْحَصِينَةِ الَّتِي تَجْعَلُ فِيهَا مَنْ تُرِيدُ(1).» (1): عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ عَلَيْهِ السَّلَامُ، قَالَ: «لَا تَدَعْ أَنْ تَدْعُوَ بِهذَا الدُّعَاءِ ثَلَاثَ مَرَّاتٍ إِذَا أَصْبَحْتَ، وَ ثَلَاثَ مَرَّاتٍ إِذَا أَمْسَيْتَ:"اللَّهُمَّ اجْعَلْنِي فِي دِرْعِكَ الْحَصِينَةِ الَّتِي تَجْعَلُ فِيهَا مَنْ تُرِيدُ" فَإِنَّ أَبِي عَلَيْهِ السَّلَامُ كَانَ يَقُولُ: هذَا مِنَ الدُّعَاءِ الْمَخْزُونِ»؛ امام صادق علیه السلام فرمودند: از اين دعا دست برندار و سه مرتبه در صبح و سه مرتبه در شب آن را بخوان: خداوندا! من را در آن پوششى كه از هر بلا و آفتى حفظ مى‏ كند و هر كسى را كه بخواهى در آن قرار مى ‏دهى، قرار بده. پدرم همواره می فرمودند: این از دعاهای مخزون است. الکافی، ج 2، ص 534، ح 37 📜منبع: بر اساس خاطره حجت‌ الاسلام و المسلمین علی بهجت؛ این بهشت، آن بهشت، ص۵٢ 🌐Website: alaba.ir 🆔Channel: @alaba_ir