البیان
📚روش مطالعه و مدیریت حافظه 🔰 استاد شهید مرتضی مطهری @albayann
🏷روش مطالعه و مدیریت حافظه- -استاد مطهری- 🔹افراد از نظر هوش، فهم، استعداد و حافظه با يكديگر اختلاف دارند. 📌 انسانهاى رشيد از حافظه خود بهره‏بردارى صحيح مى‏كنند، ولى آدمهاى غير رشيد ممكن است حافظه بسيار نيرومندى نيز داشته باشند اما نتوانند از آن استفاده كنند. آدم غير رشيد تصور مى‏كند حافظه يك انبار است، انبارى كه بايد دائماً آن را پر كند؛ هر چه پيدا كرد آنجا پرت كند، عيناً مانند انبار يك خانه كه احياناً وارد مى‏شوى مى‏بينى يك تكّه حلبى، يك قطعه فلز، يك ميز شكسته، يك صندلى شكسته در آنجا افتاده است. 👈🏻 امّا آدمى كه رشيد باشد، در بهره‏بردارى از حافظه خود دقّت مى‏كند؛ اوّلين كارى كه انجام مى‏دهد عمل انتخاب است؛ يعنى حافظه خود را مقدّس مى‏شمارد، حاضر نيست هر چه شد در آن سرازير كند؛ حساب مى‏كند كه دانستن چه چيزهايى براى او مفيد است و چه چيزهايى بى‏فايده است؛ مفيدها را درجه‏بندى مى‏كند و مفيدترها را انتخاب مى‏كند، سپس آنها را به حافظه خويش مى‏سپارد آن‏چنان‏كه امانتى را به امينى مى‏سپارد؛ در خود سپردن دقّت مى‏كند، يعنى واقعاً و به طور دقيق و روشن آن را وارد ذهن مى‏كند و سپس تحويل حافظه مى‏دهد. 🔺مثلًا كتابى را مطالعه مى‏كند؛ يك بار مى‏خواند (انسان كتاب را بار اول به قصد لذّت مى‏خواند. در اين صورت نمى‏تواند در مورد مطالب كتاب، حساب و قضاوت كند)؛ دور دوم مى‏خواند (حتّى قوى‏ترين حافظه‏ها نيازمند است كه يك كتاب مفيد را لااقل دو بار پشت سر هم بخواند)؛ پس از آن، مطالب را تجزيه و تحليل و دسته‏بندى مى‏كند و هر مطلبى را با توجّه به اينكه از چه دسته مطالب است به حافظه مى‏سپارد. بعد كوشش مى‏كند كه كتاب ديگرى را در دستور مطالعه قرار دهد كه در موضوع كتاب پيشين است، و حتّى الامكان تا از موضوعى فارغ نشده است و در حافظه به صورت روشن و منظّم نسپرده است وارد موضوع ديگر نشود. 🔸اشتباه است اگر انسان يك كتاب را مانند يك سرگرمى مطالعه كند و قبل از آنكه مطالب كتاب درست جذب ذهن شده باشد و ذهن فرصت تجزيه و تحليل پيدا كرده باشد به كتاب ديگر و موضوع ديگر بپردازد؛ امروز كتب تاريخى، فردا روان‏شناسى و پس فردا مثلًا كتب مذهبى مطالعه كند، همه مخلوط مى‏شوند و حكم انبارى بى‏نظم را پيدا مى‏كند. ➖انسان رشيد كتابها و مطالبى را كه براى خود لازم مى‏داند، جمع مى‏كند، آنها را مكرّراً مطالعه و دسته‏بندى و سپس خلاصه مى‏كند. خلاصه را يادداشت و به حافظه خود مى‏سپارد؛ بعد به موضوع ديگر مى‏پردازد. چنين فردى اگر حافظه‏اش ضعيف هم باشد از آن حدّ اكثر استفاده را مى‏كند و مثل كسى مى‏شود كه كتابخانه منظّمى با قفسه‏هاى مرتب دارد، كتابخانه‏اى كه هر قفسه‏اش به كتابهاى معيّنى در رشته خاص مربوط مى‏شود به طورى كه هر كتابى را كه بخواهد فوراً دست مى‏گذارد روى آن و آن را مى‏يابد؛ 📌امّا اگر غير از اين باشد همانند آدمى است كه كتابخانه‏اى با هزارها كتاب داشته باشد امّا كتابها را روى يكديگر ريخته است؛ هر وقت كتابى را بخواهد دو ساعت بايد دنبالش بگردد تا پيدا كند. 📚مجموعه آثار جلد 3 ص 315 @albayann