☀️ انبیا و امام حسین علیه السلام 1⃣ ✴️حضرت ابراهیم علیه السلام (قسمت دوم) ✅در جریان بت شکنی: عن الصّادق ( فَنَظَرَ نَظْرَةً فِی النُّجُومِ فَقالَ إِنِّی سَقِیمٌ قَالَ حَسَبَ فَرَأَی مَا یَحُلُّ بِالْحُسَیْنِ (فَقَالَ إِنِّی سَقِیمٌ لِمَا یَحُلُّ بِالْحُسَیْنِ). امام صادق در رابطه با این آیه که راجع به حضرت ابراهیم است میفرماید: (فَنَظَرَ نَظْرَةً فِی النُّجُومِ* فَقَالَ إِنِّی سَقِیمٌ ) حضرت ابراهیم (محاسبه کرد و مصائب امام حسین (را دریافت و به قوم خود فرمود: «من به خاطر آنچه بر سر امام حسین می‌رود، مریض هستم». تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۱۲، ص۶۴۲  نورالثقلین/ البرهان/ الکافی، ج۱، ص۴۶۵/ بحار الأنوار، ج۴۴، ص۲۲۰ ✅ در ذبح اسماعیل : عَنِ اَلْفَضْلِ قَالَ سَمِعْتُ اَلرِّضَا عَلَيْهِ السَّلاَمُ يَقُولُ: لَمَّا أَمَرَ اَللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ إِبْرَاهِيمَ عَلَيْهِ السَّلاَمُ أَنْ يَذْبَحَ مَكَانَ اِبْنِهِ إِسْمَاعِيلَ اَلْكَبْشَ اَلَّذِي أَنْزَلَهُ عَلَيْهِ تَمَنَّى إِبْرَاهِيمُ أَنْ يَكُونَ قَدْ ذَبَحَ اِبْنَهُ إِسْمَاعِيلَ بِيَدِهِ وَ أَنَّهُ لَمْ يُؤْمَرْ بِذَبْحِ اَلْكَبْشِ مَكَانَهُ لِيَرْجِعَ إِلَى قَلْبِهِ مَا يَرْجِعُ إِلَى قَلْبِ اَلْوَالِدِ اَلَّذِي يَذْبَحُ أَعَزَّ وُلْدِهِ عَلَيْهِ بِيَدِهِ فَيَسْتَحِقَّ بِذَلِكَ أَرْفَعَ دَرَجَاتِ أَهْلِ اَلثَّوَابِ عَلَى اَلْمَصَائِبِ فَأَوْحَى اَللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ إِلَيْهِ يَا إِبْرَاهِيمُ مَنْ أَحَبُّ خَلْقِي إِلَيْكَ فَقَالَ يَا رَبِّ مَا خَلَقْتَ خَلْقاً هُوَ أَحَبُّ إِلَيَّ مِنْ حَبِيبِكَ مُحَمَّدٍ فَأَوْحَى اَللَّهُ إِلَيْهِ أَ فَهُوَ أَحَبُّ إِلَيْكَ أَمْ نَفْسُكَ قَالَ بَلْ هُوَ أَحَبُّ إِلَيَّ مِنْ نَفْسِي قَالَ فَوَلَدُهُ أَحَبُّ إِلَيْكَ أَمْ وَلَدُكَ قَالَ بَلْ وَلَدُهُ قَالَ فَذَبْحُ وَلَدِهِ ظُلْماً عَلَى أَيْدِي أَعْدَائِهِ أَوْجَعُ لِقَلْبِكَ أَوْ ذَبْحُ وَلَدِكَ بِيَدِكَ فِي طَاعَتِي قَالَ يَا رَبِّ بَلْ ذَبْحُهُ عَلَى أَيْدِي أَعْدَائِهِ أَوْجَعُ لِقَلْبِي قَالَ يَا إِبْرَاهِيمُ فَإِنَّ طَائِفَةً تَزْعُمُ أَنَّهَا مِنْ أُمَّةِ مُحَمَّدٍ سَتَقْتُلُ اَلْحُسَيْنَ اِبْنَهُ مِنْ بَعْدِهِ ظُلْماً وَ عُدْوَاناً كَمَا يُذْبَحُ اَلْكَبْشُ وَ يَسْتَوْجِبُونَ بِذَلِكَ سَخَطِي فَجَزِعَ إِبْرَاهِيمُ لِذَلِكَ وَ تَوَجَّعَ قَلْبُهُ وَ أَقْبَلَ يَبْكِي فَأَوْحَى اَللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ يَا إِبْرَاهِيمُ قَدْ فَدَيْتُ جَزَعَكَ عَلَى اِبْنِكَ إِسْمَاعِيلَ لَوْ ذَبَحْتَهُ بِيَدِكَ بِجَزَعِكَ عَلَى اَلْحُسَيْنِ وَ قَتْلِهِ وَ أَوْجَبْتُ لَكَ أَرْفَعَ دَرَجَاتِ أَهْلِ اَلثَّوَابِ عَلَى اَلْمَصَائِبِ وَ ذَلِكَ قَوْلُ اَللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ - وَ فَدَيْنٰاهُ بِذِبْحٍ عَظِيمٍ . فضل بن شاذان گويد : شنيدم امام رضا(عليه السّلام)ميفرمود:چون ابراهيم مأمور شد كه بجاى فرزندش گوسفندى را كه خدا فرستاده بود ذبح كند آرزو كرد كه كاش اين فدا نمى‌آمد و فرزندش اسماعيل را بدست خود ذبح ميكرد تا دلش مانند دل پدرى كه عزيزترين فرزند خود را بدست خود ذبح كند بدرد مى‌آمد و بواسطۀ آن مستحق بالاترين پايۀ ثواب مصيبتزدگان مى‌گرديد پس خداى عز و جل او را وحى فرستاد كه اى ابراهيم از همۀ خلق من كه را بيشتر دوست دارى‌؟عرضكرد:پروردگارا آفريده‌اى نيافريده‌اى كه من‌اش از حبيب تو محمد دوستر بدارم خداوند باو وحى كرد:او را دوست‌تر دارى يا خود را؟عرض كرد:او را از جان خود دوستتر دارم فرمود:فرزند او را دوستتر دارى يا پسر خود را؟عرض كرد:پسر او را،فرمود:سربريده شدن فرزند او بظلم بدست دشمنانش براى دل تو دردناكتر است يا اينكه فرزند خود را در راه اطاعت من بدست خودت ذبح كنى‌؟عرض كرد: پروردگارا سر بريده شدن فرزند او بظلم بدست دشمنانش دلم را بيشتر بدرد مى‌آورد،فرمود:اى ابراهيم جمعى كه خيال ميكنند از امت محمد هستند حسين فرزند محمد را بظلم و دشمنى مانند گوسفند سر خواهند بريد و باين كار مستوجب غضب من خواهند گرديد ابراهيم چون اين بشنيد بى‌تابى نمود و دلش بدرد آمد و شروع بگريه كرد خداى عز و جل باو وحى كرد اى ابراهيم اين گريه و زارى تو بر حسين و كشته‌شدن‌اش را فداى گريه و بى‌تابى بر پسرت نمودم كه بدست خودت سرش را مى‌بريدى و بالاترين پايۀ ثواب بر مصيبت‌زدگان را بر تو واجب كردم و اين است مقصود از آيۀ شريفه كه خدا ميفرمايد:ذبح عظيم را فداى او كرديم. الخصال ج ۱، ص ۵۸ #سیدالشهداء 🔰 الْعِلْمُ الْمَصْبُوبُ (عج) 🔻@alelm_almasboob