❌ اگر نعمت فراوان نیست 🎙 رحمه الله: 🔹این‌همه ابتلائات و گرفتاری‌های ما، در اثر ناشکری و کفران نعمت‌های ماست؛ زیرا خداوند سبحان می‌فرماید: «وَ لَئِنْ کفَرْتُمْ إِنّ عَذَابِی لَشَدِیدٌ؛ اگر سپاسگزاری کنید، قطعاً نعمت خود را برای شما زیاد می‌کنم؛ و اگر ناسپاسی کنید، به‌راستی که عذاب من سخت و شدید است». یعنی، شکر، موجب ازدیاد نعمت‌هاست؛ و اگر شکر نکردید، خبری از ازدیاد نیست. لذا اگر دیدیم ازدیاد نیست، شک نکنیم و بدانیم که شکر نیست؛ چراکه ازدیاد نعمت معلولِ علت است که همان شکر است. پس اگر معلول (یعنی ازدیاد) نیست، برای آن است که علت آن که شکر است نیست. ✨شکر، معنای وسیعی دارد و منظور از آن طاعت خداست؛ فقط «اَلْحَمْدُ لله» زبانی نیست؛ هرچند آن هم یکی از مراتب شکر است. طاعت خدا، شکر خداست؛ بنابراین، «لَئِنْ شَکرْتُمْ لأزیدَنَّکُمْ» یعنی «لَئِنْ أَطَعْتُمْ لأزیدَنکمْ» و «وَ لَئِنْ کفَرْتُمْ» یعنی «لَئِنْ عَصَیتُمْ وَخالَفْتُمْ، إِنّ عَذَابِی لَشَدِیدٌ». سپاسگزاری از نعمت به‌معنای طاعت خداست که موجب افزایش نعمت می‌شود. کفران نعمت هم به‌معنای عصیان الهی و موجب عذاب از ناحیه اوست. 🍁پس هرجا گرفتاری و بلایی و عذابی بر سر ما آمد، بدانیم جلوتر از آن، زمینه گره و گرفتاری و ابتلا را خود فراهم کرده‌ایم؛ یا با ترک واجب، و یا با ارتکاب کار حرام، و یا ترک مستحبِ خیلی شدید و مؤکد، و یا با انجام شبهات. اگر ما الآن به‌حسب ظاهر همین که بدانیم تارک واجب یا فاعل حرام نیستیم، جا دارد کلاهمان را از شادمانی به هوا بیندازیم. 📚در محضر بهجت، ج۱، ص ۳۵۸ 🆔@alhadihawzahqom