💠مهدویت در کلام امام حسن مجتبی
🔰 مختصری از زندگانی امام حسن:
امام دوم جهان تشیع در نیمه ماه رمضان سال سوم هجری در شهر مدینه به دنیا آمد.
حسن بن علی 7 سال با جد بزرگوارشان و تقریبا 30 سال در کنار پدرشان زندگی کرد. پس از شهادت امام علی، به مدت ده سال امامت امت را بر عهده گرفت و در سال 50 هجری با توطئه معاویه بر اثر مسمومیت در سن 48 سالگی به شهادت رسید و در قبرستان «بقیع» مدفون گشت.
🔰 مهدویت در کلام امام مجتبی:
عصر ایشان، عصر غربت امام و کم‌توجهی به دین و جایگاه ولیّ خدا بود. روایات بسیار محدود امام مجتبی نشان از وضعیت فضای فکری و بحران اجتماعی عصری دارد که آغاز تسلط بنی‌امیه و اوج تلاطم و آشفتگی شدید در جامعه شیعه است. اگرچه روایات امام مجتبی در بحث مهدویت بسیار محدود است، اما اعتبار و اتقان بیشتری دارد که در ادامه به مهم‌ترین کلمات امام در این رابطه اشاره می‌شود.
1⃣ امام مهدی نهمین فرزند امام حسین؛
در روایتی اصبغ بن نباته می گوید: «سَمِعْتُ الْحَسَنَ بْنَ عَلِيٍّ يَقُولُ: الْأَئِمَّةُ بَعْدَ رسول‌اللَّهِ اثْنَا عَشَرَ تِسْعَةٌ مِنْ صُلْبِ أَخِيَ الْحُسَيْنِ وَ مِنْهُمْ مَهْدِيُ هَذِهِ الْأُمَّةِ»؛ شنیدم حسن بن علی می‌فرمود: ائمه پس از رسول خدا دوازده نفرند؛ نه [نفر] از پشت برادرم حسین و از آن‌هاست مهدی این امت.»
2⃣ ویژگی‌های امام؛
در روایت دیگری امام مجتبی ضمن برشمردن ویژگی‌ها و فضایل حضرت مهدی علیه السلام اشاره به اموری مانند ولادت مخفی، پنهان و ناشناخته بودن امام، عمر طولانی و نبودن بیعت ظالمان بر گردن او دارد که با این کار، ذهنیت شیعه را برای شرایط کاملاً نامأنوس و دشوار غیبت آماده می‌کند.
3⃣ سختی روزگار غیبت و جهل مردم و بروز اختلافات شدید در جامعۀ شیعه
از زيد بن وهب نقل است كه گفت: وقتى امام حسن در مدائن مجروح شد، کلماتی در باب جنگ با معاویه ایراد و در پایان به حکومت مهدوی اشاره کردند و فرمودند: «حَتَّى يَبْعَثَ اللَّهُ رَجُلًا فِي آخِرِ الزَّمَانِ وَ كَلَبٍ مِنَ الدَّهْرِ وَ جَهْلٍ مِنَ النَّاسِ؛ تا آن‌که خداوند مردی را در آخر‌الزمان و روزگار سختی و جهالت مردم بر می‌انگیزد.»
4⃣ تأیید و کمک پروردگار با ملائک
5⃣عصمت یاران و نصرت با آیه‌ها
6⃣ پیروزی منجی بر اهل زمین