✅ بررسی ماهیت احکام امضایی از سوی آیت‌الله علیدوست 🔹 وقتی حکمی بین عقلا امضا می‌شود ما لسان امضا را کشف می‌کنیم که به‌عنوان یک حکم ابدی امضا می‌شود، مثلاً «احل الله البیع» یا «النکاح سنتی» حکم امضایی در عقلا بوده است، اما وقتی امضا شده، به‌عنوان یک حکم شرعی بیان می‌شود. 🔹 اما گاهی حکم امضایی است، شارع امضا می‌کند، اما دلیلی ندارد به‌عنوان حکم ابدی امضا کند مثلاً الآن یک پدیده خوبی است؛ مثل برده‌داری، رفتار شارع مشخص است که به‌عنوان حکم ابدی نمی‌خواهد بیاورد و اگر زمانی مستنکر شد مثل الآن که برده به آن معنا نیست، قائل به باقی ماندن حکم نیستیم. 🔹 آیت‌الله خویی قطعاً تصریح دارد به اجرای حدود در عصر غیبت، منتها از ایشان هم سؤال بشود اگر مفسده‌ای داشته باشد چطور؟ آن جداست. برخی فقها مثل آیت‌الله خوانساری شاید نظرشان به‌طرف نفی تمایل داشته یا خود شیخ انصاری چنانکه از کتاب مکاسب ایشان استفاده می‌شود. 🔹 وقتی می‌گوییم قوانین اسلام کدام قانون اسلام؟ با یک فکر فارغ از اقتضائات زمان و مکان و مثلاً پر از تعبد که نمی‌شود گفت قانون اسلام! قانون اسلام یعنی قانونی که از منابع معتبر دینی توسط فقیهی جامع‌الشرایط که هم به پایایی فقه فکر می‌کند هم به پویایی فقه، اگر این‌طور باشد چرا نشود قانون جعل کرد؛ و جهتش هم این است: قوانینی که قرار است برای کشور وضع کرد از جنس عبادات نیست که بگوییم وجهش مشخص نیست، قوانینی است که می‌شود وجه عقلانیش را برای مردم توضیح داد. 📝 متن کامل: http://ihkn.ir/?p=29512 _ـ_ـ_ـ_ـ_ـ_ـ_ #فقه_حقوق #گفتگو #قم ✅ کانال دروس و دیدگاه های استاد علیدوست 📚 @alidost_fiqh