‌ مرحوم مطهری آرام و قرار نداشت؛ مرتب مشغول یادداشت کردن، تنظیم یادداشت، مرتب کردن سخنرانی‏هایی که خود او انجام داده بود، به‏دست آوردن شوائب گوناگون و نوبه‏نو در زمینه‏های فکر و اندیشه‏ی مذهبی و دینی، و پاسخگویی به انحرافات بود. در این مرد اصلاً تنبلی وجود نداشت؛ لذا با آن ذخیره‏ی علمی و کارآمدیِ عملی توانست اثر بگذارد. | ۱۳۸۴/۰۲/۱۱🔹