مباهله می شد این قدر عزیز نباشد برای پیامبر؛ که قرآن نگوید “اَنفُسنا” که همه نگویند “اَنفُسنا”ی ماجرای مباهله، علی بود؛ جانِ پیامبر می شد با همسرش، با بچه هاش، آن سه روز، آن سه روز افطارشان را به مسکین و یتیم و اسیر ندهند، فقط قرآن دیگر “هَل اَتی” نداشت می شد آنقدر شجاعانه و دلیرانه نجنگد که قرآن حتی به ضربه سمّ اسبش قسم بخورد وَ العادیات ضَبحاً.فَالموریاتِ قَدحا می شد همه ی شب های شب، نخوابد توی بستر پیامبر می شد جانش را سپر بلای رسول نکند؛ فقط یکی از آیه های قرآن کم می شد؛ وَ مِن النّاس مَن یَشری نَفسه ابتغاء مَرضات الله می شد توی رکوع، انگشترش را به آن فقیر انفاق نکند. فقط شاید یکی از آیه های قرآن نازل نمی شد؛ اِنَّما ولیُّکُمُ الله… وَ یؤتونَ الزَّکوة وَ هُم راکِعون @aliebnemosa