یکی از ویژگی‌های منحصربه‌فرد دعای 22 ، «حتی»های مکرر است. یعنی هر فراز این دعا که درخواستی را مطرح می‌کند، با یک یا چند «حتی» به اتمام می‌رسد. هر فراز از این دعا، غیر از آنکه در کنار فرازهای دیگر، ساختار این دعا در راستای غرض و حال و موقعیت خاص را شکل می‌دهند، به‌صورت تک‌تک نیز می‌توانند محور تامل باشند. اهمیت این «حتی»ها در این است که معیار و ضابطه و از اصل مذکور در آن فراز را بیان می‌کنند. مثلا در فراز نهم می‌فرماید: «اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ، وَ ارْزُقْنِي خَوْفَ غَمِّ الْوَعِيدِ، وَ شَوْقَ ثَوَابِ الْمَوْعُودِ أَجِدَ لَذَّةَ مَا أَدْعُوكَ لَهُ، وَ كَأْبَةَ مَا أَسْتَجِيرُ بِكَ مِنْه‏» این عبارت نشان می‌دهد معیار خوف و شوق مطلوب، چشیدن لذت و ترس موردنظر است. یا مثلا در فراز هشتم می‌فرماید: «اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ، وَ ارْزُقْنِي الرَّغْبَةَ فِي الْعَمَلِ لَكَ لِآخِرَتِي أَعْرِفَ صِدْقَ ذَلِكَ مِنْ قَلْبِي، وَ يَكُونَ الْغَالِبُ عَلَيَّ الزُّهْدَ فِي دُنْيَايَ، وَ أَعْمَلَ الْحَسَنَاتِ شَوْقاً، وَ آمَنَ مِنَ السَّيِّئَاتِ فَرَقاً وَ خَوْفاً،» این عبارت هم رغبت عمل برای خدا را با سه معیار دقیق و ملموس، مشخص می‌کند. @my_sajjadieh @aliebrahimpour_ir