بسم الله 🌀می پرسند درست چه! می گویم؛ می خوانم. می‌گویند:مدرکت؟ می‌گویم:هنوز نگرفته‌ام‌ می‌گویند:سوادت؟ می گویم: سوادم را با مطالعه ی زیاد بالا می برم. می‌گویند : اما مدرک‌؟ میگویم؛ هنوز لیسانس نگرفته‌ام. اما درس می‌خوانم‌. هرچند مدرک مادری، سطح چهارهم دارم. 🌀مادرم می‌گفت:_ فرزنداول لیسانس ، فرزند دوم فپق، فرزندسوم، دکترا تا برسد به چهارم وپنجم،طلبکار هم شدی. حالا حرف مادر هم نه، و تازه خواهران من،همه ارشد گرفته‌اند و بچه چهارم هم دارند و بلکه پنجم. ✔️انصافا رشد به چی است؟ رشد به مدرک است؟ یعنی دکتر بی سواد نداریم؟ یا فوق لیسانس ها همه، باسوادند؟ یا در قدیمی‌ترهایمان، آدم اهل علم اما بی مدرک نداشته‌ایم؟ ✔️ما اولویتهایمان را گم کرده‌ایم. دوستی می‌گفت زمان نوجوانی را در حسرت دانشگاه گذراندیم و دانشگاه، حسرت زندگی را روی دلمان گذاشت.ارشد گرفتیم و تازه فهمیدیم خب حالا چه؟ 🌀البته این حرفها به معنای بی ارزشی علم نیست، قطعا علم عالی ست. اما علم همه اش در دانشگاه است؟ مسلما نه‌. علم با مدرک ارتباط مستقیم دارد؟ مسلما نه. روایت داریم کسی که دنبال علم باشد خداوند به هر وسیله‌ای به قلب او، نورعلم را نازل می‌کند. و البته علم آموزی حد یقف ندارد. تمام های دنیاهم یک کاسه کنند، تازه زمان ظهور ۲۵ حرفش، بیان می‌شود. فرمود‌؛ز گهواره تا گور دانش بجوی! اما؛ آیا از گهواره تا گور می‌شود ازدواج کرد؟ نه. زگهواره تا گور می‌شود فرزندآوری داشت؟ +نه. زگهواره تا گور می‌شود مادر مهربان و موثری بود؟+نه، جسم انسان از یک زمانی به بعد بامادرانکی یا بی مادری، مستهلک می‌شود ‌. 🌀غرض:آنچه مهم است اولویت شناسی است. آنچه مهم است،همان علمی است که _«یقذفه الله فی قلب من یشاء» لطفا همسو با جامعه‌ای که نمی‌دانیم،کی وکحا این همه عوض شد، اولویت‌های درست زندگیمان را جا به جا نکنیم. همیشه برای مادری، فرصت نیست... @zedbanoo