بسم الله «عاشورای امسال و هرسال..» شب عاشوراست و همان‌قدر که در خیمه‌های عاشورای سال 61 هجری، غوغا برپاست، امسال نیز مانند تمام این هزار و چهارصدسال، در دل عاشوراییان، شور و حالی عاشورایی برپاست.. همان‌طورکه قلب زینب بی تاب و تب است، قلب عاشوراییان نیز نگاهی به گهوار دارد، نگاهی به بی قراری رباب، نگاهی به دستهای اباعبدلله، نگاهی به لشگرذاکرین و نمازخوانان امشب، درخیمه‌ها. اگر لرزقلب زینب از مصایبی است که عاشورای سال61، رخ می‌دهد، ترس عاشوراییان از این است که در رویارویی آخرالزمان لشگرکفر که مدتی است با تمام خیل سوار و پیاده‌شان آمده‌اند، با کل لشگر ایمان پشت سر امام زمان ونایبش، درکدام لشگر شمشیرخواهند زد! اگرچه هزار و چهارصد سال گذشته است اما هردل زنده و بیدار عاشورایی، به دنبال شناخت جایگاه حقیقی نه دلبخواهی خود در عاشورای حسین است! دل عاشورایی این روزها، اگردرزمان، عقب مانده‌است، تلاش می‌کند که درشناخت روزگار، امام، و وظیفه‌اش عقب نماند! اگر هزار وچهارصد سال پیش، نتوانسته برای احیای امر به معروف و نهی ازمنکر، قیام کند، اکنون با جان ومال و زبان و دانش و عمر و هرآنچه دارد، برای احیای آنچه امامش، درراه آن جان سپرد، به میدان می آید. زن و مردهم ندارد، زن و مرد و پیر و جوان و نوجوان و کودک، هرکس مطابق آنچه می‌فهمد و می‌داند، با اقتدا به زینب‌کبری و ابالفضل‌العباس و حبیب و اکبر و اصغر و قاسم و عبدلله، نقشش را می‌شناسد و ایفا می‌کند. گاهی با امر به معروف، وقت وقتش با جهادتبیین، به موقع، با فرزندآوری و دریک کلام، همواره نه دوشادوش که پیشمرگ رهبر و امامشان، به میدان می آیند و ایفای نقش می‌کند! آری «کربلای تو همین‌جاست، همین امروز است، کوش کن با ولیعصر، معاصر باشی» برای کربلایی شدن، باید کربلایی اندیشید و هیچ‌وقت زمان کربلایی شدن، نخواهدگذشت... ✍️محـــــــنا(زدبانو) @almohanaa