درس دویست و هشتاد و پنجم تفسیر آیه ۲۴۵ سوره #بقره از تفسیر نور مَنْ ذَا الَّذِی یُقْرِضُ اللّهَ قَرْضاً حَسَناً فَیُضاعِفَهُ لَهُ أَضْعافاً کَثِیرَهً وَ اللّهُ یَقْبِضُ وَ یَبْصُطُ وَ إِلَیْهِ تُرْجَعُونَ (۲۴۵) کیست که به خداوند وام دهد،وامی نیکو تا خداوند آن را برای او چندان برابر بیافزاید و خداوند(روزی بندگان را)محدود و گسترده می سازد،و به سوی او بازگردانده می شوید. نکته ها: * در تفاسیر مختلف آمده است که این آیه به دنیال آیه قبل که مردم را به جهاد تشویق می کرد،مؤمنان را به انفاق و وام ترغیب می نماید.زیرا همانگونه که برای امنیّت و صیانت جامعه،نیاز به جهاد و تلاش مخلصانه است،همچنین برای تأمین محرومان و تهیه وسایل جهاد،نیاز به کمک های مادّی می باشد. * موضوع وام دادن به خدا،هفت بار در قرآن آمده است.تفسیر مجمع البیان شرایطی را برای قرض الحسنه بیان کرده است.از آن جمله: ۱- از مال حلال باشد. ۲- از مال سالم باشد. ۳ -برای مصرف ضروری باشد. ۴ -بی منّت باشد. ۵- بی ریا باشد. ۶- مخفیانه باشد. ۷ -با عشق وایثار پرداخت شود. ۸ -سریع پرداخت شود. ۹ -قرض دهنده خداوند را بر این توفیق شکرگزار باشد. ۱۰ -آبروی گیرنده وام حفظ شود. @alquran_ir