♨️رسانه های عربی نوشتند: 🔹 مصری‌ها طی حرکتی نمادین بطری‌هایی را پر آرد و حبوبات کردند و داخل آب انداختند تا شاید به دست مردم گرسنه‌ی غزه برسد. ✍اساساً این‌طور حرکت‌های نمادین، اگر چه ممکنه در نگاه اول احساساتی و انسانی به‌نظر برسن، اما در واقع ابزاری برای شانه خالی کردن از مسئولیت‌هاست. ملتی که دو ساله در همسایگی‌اش صدای فریاد کودکان غزه با صدای انفجار و گرسنگی درهم آمیخته، اما نه در خیابان‌ و نه در دانشگاه قاهره صدای اعتراض شنیده شد و نه ارتش‌اش غیرتی به خرج داد، حالا بطری پر از عدس و آرد به دریا می‌اندازندکه چه بشود؟ این تمسخر انسانیت است. اگر این حرکت از ملتی صورت می‌گرفت که قبل از این در میدان، در خیابان، در رسانه، و در مسجد فریاد زده بود و حالا تنها راهی که برای کمک پیدا کرده همین بطری‌ها بود، می‌شد از آن با احترام یاد کرد. اما وقتی این "بطری‌بازی" جایگزین مسئولیت شده به این معناست که به این بازی ها پناه بردند تا شاید احساس شرم از وجدان جمعی‌شان را آرام کنند. نه، ملت مصر با این کار تطهیر نخواهد شد. سکوت در برابر ظلم، همان مشارکت در ظلم است. و تاریخ درباره این سکوت، با همان زبانی قضاوت خواهد کرد که درباره ساکتین در عاشورا قضاوت شد. 🌷@yalesaraat