امام باقر علیه السلام می‌فرماید: در یکی از روزها عمر و ابابکر و زبیر و ابن عوام و عبدالرحمن بن عوف در منزل رسول اکرم (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) جمع شدند. رسول اکرم (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) در جمع آنان نشست، در حالی که نعلین حضرت پاره شده بود. به علی (علیه‌السّلام) داد تا اصلاحش نماید، در این حالت حضرت فرمود گروهی از ما در طرف راست عرش خدا بر منبرهایی از نور قرار دارند که صورتهایشان نورانی و لباسهایش نیز نورانی است و نور صورتشان چشم بینندگان را خیره می‌کند. ابوبکر و زبیر و عبدالرحمن سؤال کردند آنها چه کسانی هستند، پیامبر سکوت کرد، علی (علیه‌السّلام) پرسید پیامبر فرمود: آنها کسانی هستند که به واسطه روح‌الله دوست هم می‌گردند و متحد می‌شوند بدون آن که اغراض مادی یا خویشاوندی داشته باشند و آنان شیعیان تو هستند یا علی و تو امام آنها می‌باشی».
[۳]
پس از پیروزی انقلاب اسلامی آیت‌الله صدوقی در ملاقاتی خدمت امام عرض کرده بودند. آقا این روح‌الله که در حدیث (تحابوا بروح الله) شما هستید؟ زیرا امروز تمام اقشار مردم به واسطه رهبری دوستی شما متحد شدند، امام با لبخندی گذشت.
@zohe72.کانال کمیل