💢فرامتن فتاح
🔹رونمایی از موشک هایپرسونیک «فتاح» به عنوان جدیدترین موشک ایرانی با حضور رئیسجمهور در روز گذشته در رأس خبرهای داخلی و برخی رسانههای منطقهای و جهانی قرار گرفت.
🔸این موشک که آن را میتوان یک جهش نسلی در موشکهای ایرانی دانست با اجرای مانور در داخل و خارج جو و سرعت بسیار بالا امکان گریز از تمام سامانههای دفاع هوایی روز دنیا مانند تاد، آرو، پاتریوت، گنبدآهنین، فلاخن داوود و... را دارد. موضوعی که به شدت طرف مقابل یعنی صهیونیستها و آمریکاییها را ناراحت و خشمگین کرده است.
🔰گزارههای تحلیلی:
🔹1ـ نظم معیوب و الزام امنیت پایدار: ما در یک نظم معیوب جهانی با شرایطی کاملا آنارشیک قرار داریم؛ نظمی که هرکس باید بتواند با داشتههای خود و توانمندیهای کشورش خود را قدرتمند سازد. امروز جمهوری اسلامی به واسطه اندیشه بالای امامین انقلاب یک امنیت پایدار با داشتههای بومی را دارا است. برخلاف گفته سالیان گذشته افرادی مانند برایان هوک که تکنولوژی موشکی ایران را یک فتوشاپ معرفی میکردند آنچه امروز وجود دارد واقعیتی است که روی میز توانمندیهای ایران قرار گرفته است.
🔸2ـ تهدیدات غیر معتبر: «همه گزینهها روی میز است»، «در صورت ناکارآمدی دیپلماسی ما از پلن بی استفاده میکنیم» و... اینها عبارتی بودند که سالها دشمنان ایران علیه جمهوری اسلامی به کار میبردند تا بتوانند تهدیدهای خود را معتبر سازند اما امروز به واسطه داشتن این توانمندیها این گزینهها و تهدیدات نامعتبر شده است.
🔹3ـ از حیث بعد زمانی این رونمایی همزمان با گرهگشایی از پرونده پادمانی هستهای ایران در آژانس انجام میپذیرد که میتواند دو پیام داشته باشد. پیام اول اینکه ایران به واسطه فتوای تاریخی رهبر معظم انقلاب، ایران هیچگاه به سمت تسلیحات هستهای نخواهد رفت ولی داشتههای متعارف خود را روز به روز توسعه خواهد داد و پیام دوم اینکه نظام اسلامی میدان را مغایر با دیپلماسی نمیداند بلکه میدان را مقوم و تقویتکننده دیپلماسی میداند. قرار نیست با باز شدن میدان دیپلماسی داشتههای نظامی به پستو بروند بلکه بنا به نیاز تقویت خواهند شد.
🔅نکته پایانی؛ در سالگرد ارتحال بنیانگذار انقلاب، ایمان و امید دو مؤلفه بود که رهبر معظم انقلاب به عنوان وظیفه اصلی نیروهای معتقد به ایران و نظام اسلامی برشمردند و دستیابی به چنین توانمندی هایتک و پیشرفتهای را میتوان دقیقاً محصول همین دو مؤلفه ایمان و امید معرفی کرد. موضوعی که نباید در حوزه نظامی محدود بماند بلکه در سایر حوزههای سیاسی و اجتماعی باید تکثیر و رشد یابد.