🔰 تا همیشه مبارزه! 🔰 مباحثی پیرامون رسانه و جنگ نرم #قسمت_سوم 🔹یکی از کلمات مهم در ادبیات جنگ نرم، کلمه استعمار است؛ مفهوم استعمار امروزه با مفهوم امپریالیسم پیوستگی کامل یافته و اساساً به عنوان عمل قدرت‌های امپریالیستی شناخته می‌شود؛ یعنی قدرتی که می‌خواهد از مرزهای ملی و قومی خود تجاوز کند و سرزمین‌ها و ملت‌ها و اقوام دیگر را زیر تسلط خود درآورد؛ استعمار، همان تسخیر، اعمال زور و تسلط قدرت های استکباری، بر مردم جامعه هدف آنهاست که معمولاً به بهانه آبادانی و خدمت، ایجاد می‌شود. دوره های استعماری جهان به سه بخش تقسیم می‌شود: استعمار کهنه، استعمار نو، استعمار فرانو 🔸 استعمار کهنه، درصدد لشکرکشی مستقیم به صورت نظامی به وقوع می پیوسته است اولین بار کشور هایی مثل پرتغال، انگلیس، فرانسه و... قسمت هایی از آسیا و آفریقا را تحت استعمار خود(از نوع استعمار کهنه) در آوردند؛ در این نوع استعمار، استعمارشدگان مردم همان کشور هستند و حاکمان از خارج می‌آیند؛ به مرور کسانی که گول کلمه استعمار را نخوردند و متوجه شدند که این قدرت‌ها برای آبادانی نیامده‌اند، بلکه به فکر خودشان هستند در جاهای مختلف دنیا مثل ایران، هندوستان و... مقابلشان ایستادند. مردم حس بدی به آنها پیدا کردند و با الفاظ بدی مثل اجنبی خطابشان می کردند؛ به این ترتیب دوره این استعمار به پایان رسید. 🔹استعمار نو: در نوع دوم، خبری از لشگرکشی نظامی نیست! کلید واژه‌ای که برای آن بکار برده می‌شود نفوذ است؛ در استعمار نو حکومت‌ها وابسته به حکومت مرکزی (استعمارگر) هستند. در این استعمار حاکمان از خود مردم آن کشور هستند، ولی از نظر سیاسی، اقتصادی، عقیدتی و حتی عاطفی وابسته به آن حکومت مرکزی هستند. درست مثل حکومت پهلوی در ایران؛ این نوع هم به مرور زمان، با آگاه شدن مردم و گسترش رسانه به تاریخ پیوست؛ 🔸استعمار فرانو: دوره سوم (زمان حال) استعمار فرانو است. استعمار فرانو یا استعمار نوین، در جهان‌بینی، فرهنگ، تفکر، احساسات، رفتار، ایدئولوژی و سبک زندگی انسانها تغییر ایجاد می‌کند، تا بدون اینکه خودشان متوجه بشه من وابسته به آن استعمارگر بشوند؛ در این نوع استمعار، از لشگرکشی نظامی و حاکمان خودفروخته خبری نیست، بلکه استعمارگران، از راه دور تفکرات، احساسات، رفتار و... مردم کشور هدف خود را مدیریت کرده و تحت استعمار خود قرار می‌دهند! ۰