💢 کسی که دعا کند، مستجاب است 💫 روایت اول: مُحَمَّدُ بْنُ يَحْيَى عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ عِیسَى عَنِ الْحَسَنِ بْنِ عَلِيٍّ عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ مَيْمُونٍ الْقَدَّاحِ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ الدُّعَاءُ كَهْفُ الْإِجَابَةِ كَمَا أَنَّ السَّحَابَ كَهْفُ الْمَطَرِ (اصول کافى جلد 4 صفحه: 217 روایت یک) 💎 امام صادق (ع) فرمود: دعا مخزن و گنجینه اجابت است چناچه ابر مخزن باران است. علامه مجلسى در شرح دعا می‌گوید: (الدعاء کهف الاجابة) یعنى مخزن و محل و مظنه اجابت است چناچه ابر محل و مظنه باران است... این که تشبیه به ابر فرموده اشاره به این است که ابر محل باران است جز اینکه روى نبودن مصلحت گاهى باران نبارد، دعا نیز این چنین است که گاهى نبودن مصلحت در دنیا مستجاب نگردد ولى در آخرت عوض آن را بدهند. 💫 روایت دوم: عِدَّةٌ مِنْ أَصْحَابِنَا عَنْ سَهْلِ بْنِ زِيَادٍ عَنْ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ الْأَشْعَرِيِّ عَنِ ابْنِ الْقَدَّاحِ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ مَا أَبْرَزَ عَبْدٌ يَدَهُ إِلَى اللَّهِ الْعَزِیزِ الْجَبَّارِ إِلَّا اسْتَحْيَا اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ أَنْ يَرُدَّهَا صِفْراً حَتَّى يَجْعَلَ فِیهَا مِنْ فَضْلِ رَحْمَتِهِ مَا يَشَاءُ فَإِذَا دَعَا أَحَدُكُمْ فَلَا يَرُدَّ يَدَهُ حَتَّى يَمْسَحَ عَلَى وَجْهِهِ وَ رَأْسِهِ‏ (اصول کافى جلد 4 صفحه: 218 روایت 2) 💎 امام صادق (ع) فرمود: هیچ بنده‏‌اى دست به درگاه خداى عزیز جبار نگشاید جز اینکه خداى عزوجل شرم کند که آنرا تهى بازگرداند تا اینکه از فضل رحمت خود در آن بنهد، پس هر گاه یکى از شماها دعا کرد دستش را برنگرداند تا آن را به سر و روى خود بکشد. علامه مجلسى (ره) گوید: شرم و حیاء گرفتگى نفس است از کار بد، بخاطر بیم نکوهش و چون بخداى تعالى نسبت داده شود مقصود از آن لازمه آن است که ترک شود، یعنى خدا آن کار را نکند... و در اینجا شبهه ای است که باید آنرا دفع کنیم که ممکن است به خاطر بسیارى از مردم بیاید و آن این است: که چگونه خداى سبحان وعده اجابت داده وخلف وعده او محال است و گذشته آیات و روایات بسیارى در این باره آمده، و دروغ از خداى تعالى و حجت‏هاى او علیهم السلام ممتنع است (پس چگونه که بسیارى از دعاها باجابت نرسد)؟ و جواب از این اعتراض را ممکن است به چند وجه بتوان گفت: اول: اینکه وعده خدا مشروط بمشیت است یعنى اگر بخواهم اجابت کنم و به همین دلالت کند گفتارش که (در سوره انعام آیه 41) فرماید: (برطرف کند آنچه را به در گاه او دعا کنید اگر بخواهد) . دوم: اینکه مقصود از اجابت که خداوند و حجج او فرمودند لازمه آن است که آن توجه و استماع دعا است یعنى فوراً شنیده شود و مورد توجه قرار گیرد ولى در دادن آنچه را خواهد تأخیر کند تا باز او را بخواند و آوازش بشنود چون آن را دوست دارد. سوم: اجابت مشروط و خیر بودن براى دعا کننده است، زیرا خداى حکیم بنا بر دلخواه بندگان از آنچه خیر و صلاح آنها است دست برندارد. چهارم: لازم نیست اجابت دعا فورى باشد و ممکن است دعا مستجاب شده باشد ولى ظهور آثار آن روى پاره‏‌اى از مصالح به مدت زیادى تأخیر افتد، چنانچه در تفسیر گفتار خداى تعالى:(قد اجیبت دعوتکما) که خدا به موسى و هارون که دعا کردند پروردگارا اموال ایشان را تباه سازد.. خطاب فرمود: (که همانا مستجاب شد دعاى شما) (سوره یونس آیه 89) حدیث شده که فرمودند: میان این خطاب و میان غرق فرعون و نابودى او و پیروانش (که براى آن دعا کرده بودند) چهل سال طول کشید... پ.ن: از اصرار بر دعا و استغاثه ناامید نشوید که این وظیفه واجب ماست... #دعا با نشر مطالب امام مضطر را یاری کنید. أینَ المُضطَرّ https://eitaa.com/amayojib_olmoztarr