💢 با آدرس غلط، شادمانه به دنبال مقصد می‌رویم... چندی پیش انتشار متنی از سید محمدحسین میرلوحی (داماد حجت‌الاسلام علیرضا پناهیان) در دفاع از مدارس خصوصی، حاشیه‌های زیادی را به وجود آورد. اگر‌چه این اولین بار نیست که یکی از گردانندگان مدارسِ محفلیِ خاصِ حزب‌اللهی، برای دفاع از پروژه‌اش به توجیه و تئوریزه‌ کردن تبعیض روی می‌آورد، اما چنین اظهاراتی نباید موجب شود، محل نزاع، غلط فهم شود. مشکل اصلی، نه مدارس لاکچری هستند و نه گردانندگانشان و نه حتی خانواده‌های مرفهی که فرزندانشان را به این مدارس می‌فرستند. مشکل، ساختاری است که چنین تبعیض‌ها و بی‌عدالتی‌هایی را ایجاد کرده و آن را تقویت می‌کند. متأسفانه، در دهه‌های اخیر، بسیاری از تلاش‌ها برای رفع چنین محرومیت‌هایی، معطوف به عوامل دسته‌چندم و فرعی بوده و به ندرت متمرکز بر ساختارهای کلان مولد بی‌عدالتی بوده‌اند. با نگاهی به ساختار‌ِ فعلی حاکم بر کشور که از جنگ فقر و غنا فاصله گرفته و منجر به بازتولید بی عدالتی در جامعه شده است می‌توان فهمید که در این ساختار، تفاوتی بین وزارت آموزش و پرورش و وزارت صنعت وجود نداشته و همه‌چیز از آموزش و بهداشت گرفته تا حتی امنیت، کالا فهم می‌شود و جامعه، بازارِ عرضه‌ی این کالاهاست. 📌 متن این مطلب کوتاه را در نمایش سریع بخوانید... ۲۹تیر 🇮🇷 @Ammar_media