تصور کنید یک دیدار رسمی نخبگانی و به صورت جمع محدود که هر صدا و حرکت غیر هماهنگ شده ای تمرکز حضار را بهم میریزد! این بار اما مادر کودک 8ماهه(خانم زهرا هدایتی متین) که مدال اور المپیاد هم بود به همراه همسر خود(اقای انبارلویی) خانوادگی به این دیدار دعوت شدند! اگر به رسم مراسمات دیگر بود حتما نوزاد هشت ماهه را در جایی به جز سالن اصلی و به دور از حلقه ی حضار نزدیک به صاحب مجلس میبردند! اما اینجا قاعده ی بازی با همه جا فرق دارد صاحب مجلس خوب میداند که بچه ها مزاحم نیستند! خوب میداند که اگر زنان جامعه را در مراقبت از فرزندان به تکلف بندازیم و حضور بچه ها را در عرصه های نقش افرینی انها مزاحم بدانیم، دختران جوان جامعه، مادر بودن را نه تنها فخر و مباهات تلقی نمیکنند بلکه این مسئله را امری ضد ارزش خواهند دانست و گزینه ی را به بهانه ی نقش افرینی اسوده تر خط خواهند زد از حاشیه نگاری آن دیدار در خبرگزاری ها خواندم روایت همسر خانم هدایتی هم برایم جالب بود: «در بیت رهبری، همه آمادگی حضور یک نوزاد را داشتند آقای انبارلویی: این دیدار برای ما خیلی حاشیه‌های خوشایند داشت. ولی نکته‌ای که برای من خیلی جالب بود این بود که برخلاف بقیه مکان‌هایی که تا به حال با بچه رفته‌ایم، انگار بیت رهبری و خادمین آن‌جا کاملا آمادگی حضور یک بچه را داشتند. خیلی مکان‌ها هستند که از ابتدا می‌گویند بچه را نیاورید یا بچه بیرون باشد ولی در بیت رهبری انگار همه آمادگی حضور بچه حتی یک نوزاد هشت ماهه را داشتند. وقتی کوثر سروصدا می‌کرد و من دستپاچه می‌شدم یا می‌خواستم سریع او را آرام کنم، یکی از محافظین که کنار من نشسته بود من را آرام می‌کرد و مرتب می‌گفت نگران نباش. بگذار هر کاری دوست دارد بکند. ‏ ‏حتی وقتی آقا صحبت می‌کنند، صدای کوثر دقیقا زیرصدای ایشان مشخص است. این یک دیدار رسمی با شخص اول کشور بود که حتی یکی دونفر از وزیران هم در آن حضور داشتند. اما همه خیلی خوب با حضور کوثر برخورد کردند و حتی بعضی از دستورالعمل‌های امنیتی خاصی که باید وجود داشته باشد هم برای ما که با فرزندمان آمده بودیم نادیده گرفته شد تا ما راحت‌تر باشیم.» با خواندن مجدد روایت آن دیدار مطمئن شدم برخود مشوقانه با مادران جوان و فرزندانشان رسم همیشگی جلسات رهبری ست اما چه میشود که در باقی عرصه های اجتماعی کمتر شاهد همراهی برای حضور اجتماعی مادران هستیم؟