#دروغ؛ بلائی که هر روزه گرفتار آنیم...... (۱۴) ما یک عمل بسیار زشت دیگر هم مرتکب می‌شویم: ما به خداوند هم زیاد دروغ میگوییم وعده ها و قول‌هایی میدهیم که هرگز به آنها عمل نمی‌کنیم در نماز ایاک نعبد و ایاک نستعین میگوییم به زبان میگوییم تو را میپرستم و بس و از تو یاری و مدد میجویم و بس آیا این ادعایمان از روی حقیقت است؟ این ادعای ما وقتی راست است که دنیا و آخرت در نظرمان بی اعتبار باشد و ذره‌ای از دین خود را در مقابل همه دنیا ندهیم و قلبا و عملا به هیچکس امیدی نداشته باشیم و تنها یاور خود را خداوند بدانیم در حالیکه غالبا ما چنین نیستیم دنیاپرستیم، و امید یاری و چشم مددکاری از همه کس داریم به جز خدا و فقط هنگام درماندگی است که روی کامل به خداوند می‌آوریم و چه زشت بنده‌ای هستیم ما که روبروی خداوند ایستاده و به دروغگویی مشغولیم در حالیکه او از دروغ ما باخبر است