✅ معنای معاملات تسلیحاتی روسیه و ایران برای خاورمیانه چیست؟ سلاح های مسکو (سوخو- ۳۵) می تواند روح آشتی را که در منطقه موج می زند، خراب کند. بخش اول 🔺گرانت راملی، عضو اندیشکده ی لابی اسرائیل در آمریکا فارن پالیسی 🔹 در توافق نوظهور مسکو و تهران برای تامین تسلیحات یکدیگر، اولی صدها هواپیمای بدون سرنشین ایرانی را دریافت کرده است، در حالی که دومی به نظر می‌رسد جنگنده پیشرفته سوخو- ۳۵ روسیه را دریافت کند. علاوه بر این، مسکو تسلیحات آمریکا و سایر کشورهای غربی که بدست آورده را به تهران فرستاده است. کاخ سفید خاطرنشان کرده است که ایران همچنین ممکن است به «قطعات نظامی پیشرفته» و تسلیحات بیشتر مانند هلیکوپترها و سامانه‌های دفاع هوایی دسترسی پیدا کند. یکی از نمایندگان مجلس ایران هم در ژانویه ادعا کرد که ایران قبلاً این سیستم‌ها را سفارش داده است و فقط منتظر تحویل است. خرید هواپیماهای جنگنده چند منظوره روسیه و همچنین همکاری در زمینه آموزش نظامی و توسعه تسلیحات، گام مهمی در تعمیق روابط امنیتی مسکو و تهران است. همچنین تغییری را نسبت به گذشته نشان می‌دهد: در سال‌های اخیر، مسکو سعی می‌کرد فروش تسلیحات خود به ایران را با عنایت به روابط نظامی و دیپلماتیک خود با سایرین در منطقه به دقت تنظیم کند. قابل توجه‌ترین معامله ایران و روسیه در دهه گذشته، خرید سامانه پدافند هوایی اس-۳۰۰ روسیه در سال ۲۰۱۶ بود. آخرین باری که روسیه هواپیما‌های جنگی به ایران تحویل داد در اوایل دهه ۲۰۰۰ بود، زمانی که تنها ۶ مورد از سوخو- ۲۵ خود را تحویل داد. پیشتر، در اواخر دوره جنگ سرد، اتحاد جماهیر شوروی تعداد قابل توجهی جت‌های جنگنده، بمب‌افکن، تانک، زیردریایی و سامانه‌های پدافند هوایی را به ایران فروخت. 🔸 در کوتاه مدت، خط انتقال تسلیحاتی جدید از روسیه به ایران ممکن است به طور چشمگیری توازن قدرت در خاورمیانه را تغییر ندهد. به عنوان مثال، تلفات عظیم تجهیزات روسیه در جنگ جاری در اوکراین این احتمال را ایجاد می‌کند که مسکو مجبور شود صادرات تسلیحات خود را کاهش دهد. مهمتر از آن، قدرت نظامی اولیه ایران در قابلیت‌های نامتقارن آن نهفته است: استفاده از هواپیما‌های بدون سرنشین، موشک‌های کروز، موشک‌های بالستیک، و شبکه پیچیده‌ای از نیرو‌های نیابتی منطقه. حتی برای عملیاتی کردن سوخو‌های ۳۵، ایران باید گروهی از خلبان‌ها را برای بهره برداری و همچنین راه اندازی سیستم تعمیر و نگهداری برای زنده نگه داشتن آن‌ها آموزش دهد. تحریم‌های صنعت دفاعی روسیه و فرسایش خود مسکو در میدان نبرد اوکراین، این مورد را به‌ویژه دشوار می‌کند، زیرا تامین قطعات یدکی برای پلت‌فرم‌های روسی چالش‌برانگیز خواهد بود؛ بنابراین احتمالاً زمان قابل توجهی طول می‌کشد تا ایران بتواند این سوخو- ۳۵ ‌ها را در قابلیت‌های گسترده‌تر خود بگنجاند. 🔹 پیامد بزرگتر و مهم‌تر این محموله‌ها در دراز مدت است: توانایی ایران در مهندسی معکوس، تکثیر و تولید انبوه اجزای این پلت فرم ها، که قابلیت‌های نظامی متعارف بیشتری را به زرادخانه‌های ایران و نیرو‌های نیابتی آن اضافه می‌کند. ایران دارای صنعت تسلیحاتی به خوبی توسعه یافته است و در طول تاریخ در مهندسی معکوس پلت فرم‌های متعددی از جمله جت‌های جنگنده، موشک‌ها و قطعات هواپیما موفق بوده است. ایران پس از هدف قراردادن یک پهپاد شناسایی آمریکایی RQ-۱۷۰ Sentinel در سال ۲۰۱۱، انواع مسلح و غیرمسلح پهپاد‌هایی را که از طریق مهندسی معکوس ساخته بود را در سال ۲۰۱۴ به نمایش گذاشت. در سال ۲۰۱۸، یکی از آن‌ها را از سوریه به حریم هوایی اسرائیل پرواز داد و در آنجا سرنگون شد. ایران همچنین چندین نسخه داخلی از موشک ضد تانک BGM-۷۱ TOWآمریکا، از جمله توفان و انواع آن را ساخته است که از آن زمان به نیرو‌های نیابتی خود در سوریه و یمن منتقل کرده است. 🔸 دشمنان اصلی ایران یعنی ایالات متحده و اسرائیل باید نه تنها یک ایران با ارتشی مجهز به قابلیت‌های پیشرفته‌تر، بلکه یک شبکه منطقه‌ای از نیرو‌های نیابتی مجهز به تسلیحات پیشرفته‌تر توسط ایران را مورد توجه داشته باشند.فروش‌های تسلیحاتی مسکو به تهران همچنین نشان دهنده تغییر بالقوه نگران کننده در صادرات تسلیحاتش در منطقه است. از لحاظ تاریخی، انتقال تسلیحات روسیه به خاورمیانه و مناطق مجاور دارای توزان بوده است. در واقع، صادرات تسلیحات روسیه به ایران در مقایسه با صادرات تسلیحاتی به مصر، الجزایر و هند کاهش یافته است. https://foreignpolicy.com/2023/04/19/iran-russia-arms-weapons-defense-exports-ukraine-war-middle-easthttps://foreignpolicy.com/2023/04/19/iran-russia-arms-weapons-defense-exports-ukraine-war-middle-east// @amniatemeli