🔹 ابراهیم خسروآبادی، متولد هفتم مهرماه 1343 در سبزوار بدنیا آمد. 🔸بچه که بود، پا به پای پدرش، در مجلس تعزیه حاضر می‌شد و پای ثابت جلسهٔ قرآن بود. از جلسات قرآن مساجدها کلام خدا را بلد شده بود. هنوز هم اهالی مسجد، او را به خاطر می‌آورند؛ پسر درس‌خوان و مهربان محل که رفاقت را خوب می‌دانست و دوستانش ابراهیم را به خوش‌رویی و خوش‌خلقی می‌شناختند. 🔹سال 1360 بود که وارد دانشگاه تربیت‌معلم شد تا دبیر ریاضی شود، اما سال 1361 دانشجوی پزشکی دانشگاه تبریز شد. همان وقتها بود که را به حافظه سپرد تا در روزهای سختی که پیش رو داشت، لحظاتش را پر کند از کلمات آرامش‌بخش خداوند. 🔸عید غدیرخم سال 1362 بود که به مسجد ابوالفضل (ع) افسریه در لشگر محمد رسول‌الله ثبت‌نام کرد تا راهی جبهه شود. ابراهیم در 29 آبان ماه 1362، روی قلهٔ 1904 پنجوین، ستاره آزادی‌اش را چید. 🔹مادرش، 10 سال آزگار چشم ‌به‌راهش ماند وماند و چشمش به در خیره ماند تا لااقل، باقی ‌مانده‌های تن ابراهیمش را بیاورند و مزاری داشته باشد برای تسکین دردهای دلش. ده سال گذشته بود که چندتکه استخوان آوردند و گفتند این، ابراهیم توست. مادر اما لبخند ابراهیمش را در بهشت می‌دید. روحش شاد 🌷شادی روح این شهید قرآنی صلوات بفرستیم 🍃🌸🍃🍃🌸🍃 🔸کانال تخصصی آموزش تجوید و حفظ قرآن 👉 @amozeshtajvidhefzquran