#قصه_های_قرآنی #حضرت_یوسف(ع) جزا و نتيجه اعمال‏ در اين جا به دو نكته جالب درباره نتيجه اعمال اشاره می كنيم: 1 - نامه نوشته شده يعقوب عليه‏ السلام براى عزيز مصر مشروع و بلامانع بود، ولى نظر به اين كه او پيامبر بود و می بايست توكلش صد در صد به خدا باشد. ترك اَولى نمود و به عزيز مصر براى آزادى بنيامين متوسل شد. طبق روايتى از طرف خداوند، جبرئيل بر يعقوب نازل شد و گفت: خداوند می فرمايد: چه كسى تو را به اين بلاها مبتلا كرد؟ يعقوب عرض كرد: خداوند مرا براى تاديب به اين رنجها مبتلا كرد. جبرئيل گفت: خداوند می فرمايد: آيا كسى غير از من قدرت دارد كه اين بلاها را از تو رفع كند؟ يعقوب عرض كرد: نه. جبرئيل گفت: خداوند می فرمايد: پس چرا شكايت خود را به غير من بردى و از ديگرى خواستى تا از تو رفع بلا كند؟! حضرت يعقوب عليه‏ السلام، از درگاه خدا استغفار كرد و ناليد. از طرف خداوند به او خطاب شد: آن چه از گرفتاری ها كه می بايست بر تو وارد شود، شد. اگر توجّه به من می كردى با اين‏كه مقدر بود، اين رنجها را از تو بر می گردانم. اى يعقوب! يوسف و برادرش را به تو بر می گردانم، ثروت و قواى بدنى به تو خواهم داد. چشمهايت را بينا می كنم، آن چه كردم به خاطر تاديب بود.(370) از رسول خدا صلى الله عليه و آله و سلم نقل شده، فرمود: جبرئيل در اين موقع به نزد يعقوب نازل شد و گفت: خداوند سلام می رساند و می فرمايد: بشارت باد به تو، دل تو خشنود باشد. به عزت خودم سوگند، اگر يوسف و بنيامين مرده هم باشند، آن‏ها را زنده خواهم كرد تا به وصال آن‏ها برسيد. براى مستمندان، طعام تهيه كن، زيرا محبوب‏ترين بندگان من تهيدستان هستند. آيا می دانى كه چرا بينايى چشمت را گرفتم، و كمرت را خم كردم؟ زيرا شما گوسفندى ذبح كرديد، فقيرى كه روزه بود به سوى شما آمد، تقاضاى غذا كرد و او را ردّ كرديد. گويند: از اين به بعد، هرگاه يعقوب عليه‏ السلام می خواست غذا بخورد، به منادى امر می كرد كه ندا كند هر كس ميل به غذا دارد بيايد با يعقوب غذا بخورد. هرگاه يعقوب روزه می گرفت، هنگام افطار به منادى امر می كرد كه ندا كند كسى كه روزه است بايد با يعقوب افطار كند.(371) 2 - پاداش عمل، كار خود را كرد و يوسف به چاه افتاده را آن همه عزت و شوكت بخشيد، اما برادران او كارشان به جايى رسيد كه با كمال شرمندگى به گناه و خطاى خود اعتراف كردند، و در برابر يوسف عليه‏ السلام چون بنده‏اى حلقه به گوش قرار گرفته، حتى با زبان عجز و تمنا، تقاضاى صدقه وَ تَصَدَّقْ عَلَينا نمودند. مكافات عمل اينك آنان را به اين صورت در آورده است، كسى كه جو بكارد، حاصل او گندم نيست، بلكه جُو است.         🔅🔅🔅🔅🔅🔅 🔸اکنون شما هم به کانال آموزش تجوید و حفظ  قرآن بپيونديد: 👉 @amozeshtajvidhefzquran