(آيه ٢٣٥) -در اين آيه به يكى از احكام مهم زنانى كه در عدّه هستند (به تناسب بحثى كه در بارۀ عدّۀ وفات گذشت) اشاره كرده، مى‌فرمايد: «گناهى بر شما نيست كه از روى كنايه (از زنانى كه در عدّۀ وفات هستند) خواستگارى كنيد، و يا در دل تصميم داشته باشيد، خدا مى‌دانست شما به ياد آنها خواهيد افتاد، ولى با آنها در تنهايى با صراحت وعدۀ ازدواج نگذاريد، مگر اين كه به طرز شايسته‌اى (با كنايه) اظهار كنيد» (وَ لا جُناحَ عَلَيْكُمْ فِيما عَرَّضْتُمْ بِهِ مِنْ خِطْبَةِ النِّساءِ أَوْ أَكْنَنْتُمْ فِي أَنْفُسِكُمْ عَلِمَ اللّهُ أَنَّكُمْ سَتَذْكُرُونَهُنَّ وَ لكِنْ لا تُواعِدُوهُنَّ سِرًّا إِلاّ أَنْ تَقُولُوا قَوْلاً مَعْرُوفاً) . در حقيقت اين يك امر طبيعى است كه با فوت شوهر، زن به سرنوشت آيندۀ خود فكر مى‌كند و مردانى نيز ممكن است-بخاطر شرايط سهلتر كه زنان بيوه دارند-در فكر ازدواج با آنان باشند. سپس در ادامۀ آيه مى‌فرمايد: «(ولى در هر حال) عقد نكاح را نبنديد تا عدّۀ آنها به سر آيد» (وَ لا تَعْزِمُوا عُقْدَةَ النِّكاحِ حَتّى يَبْلُغَ الْكِتابُ أَجَلَهُ) . و بطور مسلم اگر كسى در عدّه، عقد ازدواج ببندد باطل است، بلكه اگر آگاهانه اين كار را انجام دهد سبب مى‌شود كه آن زن براى هميشه نسبت به او حرام گردد. و به دنبال آن مى‌فرمايد: «بدانيد خداوند آنچه را در دل داريد مى‌داند، از مخالفت او بپرهيزيد و بدانيد كه خداوند آمرزنده و داراى حلم است» و در مجازات بندگان عجله نمى‌كند (وَ اعْلَمُوا أَنَّ اللّهَ يَعْلَمُ ما فِي أَنْفُسِكُمْ فَاحْذَرُوهُ وَ اعْلَمُوا أَنَّ اللّهَ غَفُورٌ حَلِيمٌ) . برگزیده تفسیر نمونه - 1، صفحه 214 🔸اکنون شما هم به کانال آموزش تجوید و حفظ  قرآن بپيونديد: 👉 @amozeshtajvidhefzquran 👈