(آيه ٩٠) شأن نزول: از روايات مختلفى كه در شأن نزول آيه وارد شده چنين استفاده مى‌شود كه: دو قبيله در ميان قبايل عرب به نام «بنى ضمره» و «اشجع» وجود داشتند كه قبيلۀ اول با مسلمانان پيمان ترك تعرض بسته بودند و طايفۀ اشجع نيز با بنى ضمره هم پيمان بودند. بعضى از مسلمانان از قدرت طايفۀ بنى ضمره و پيمان شكنى آنها بيمناك بودند، لذا به پيغمبر اكرم صلّى اللّه عليه و آله پيشنهاد كردند كه پيش از آن كه آنها حمله را آغاز كنند مسلمانان به آنها حمله‌ور شوند. پيغمبر صلّى اللّه عليه و آله فرمود: «نه، هرگز چنين كارى نكنيد، زيرا آنها در ميان تمام طوايف عرب نسبت به پدر و مادر خود نيكوكارترند، و از همه نسبت به اقوام و بستگان مهربانتر، و به عهد و پيمان خود از همه پايبندترند» ! پس از مدتى مسلمانان باخبر شدند كه طايفۀ اشجع به سركردگى «مسعود بن رجيله» كه هفتصد نفر بودند به نزديكى مدينه آمده‌اند، پيامبر صلّى اللّه عليه و آله نمايندگانى نزد آنها فرستاد تا از هدف مسافرتشان مطلع گردد، آنها اظهار داشتند: ما از يك طرف توانايى مبارزه با دشمنان شما را نداريم، چون عدد ما كم است، و نه قدرت و تمايل به مبارزه با شما داريم، زيرا محل ما به شما نزديك است؛ لذا آمده‌ايم با شما پيمان ترك تعرّض ببنديم. در اين هنگام آيه نازل شد و دستورهاى لازم را در اين زمينه به مسلمانان داد. برگزیده تفسیر نمونه - 1، صفحه 433 🔸اکنون شما هم به کانال آموزش تجوید و حفظ  قرآن بپيونديد: 👉 @amozeshtajvidhefzquran 👈